Atlas psów - lista ras: Owczarek australijski (typ amerykański)

OWCZAREK AUSTRALIJSKI (AUSTRALIAN SHEPHERD)

WZORZEC FCI nr 342

POCHODZENIE: USA
DATA OPUBLIKOWANIA: 24.07.1996
UŻYTKOWOŚĆ: PIES PASTERSKI
KLASYFIKACJA FCI: GRUPA I: OWCZARKI I PSY DO BYDŁA
SEKCJA I: OWCZARKI
BEZ PRÓB PRACY


KRÓTKI RYS HISTORYCZNY: Podczas gdy istnieje wiele teorii dotyczących pochodzenia owczarka australijskiego, rasa jaką znamy dzisiaj powstała w Stanach Zjednoczonych. Owczarek australijski otrzymał swą nazwę z powodu skojarzenia go z psami baskijskich pasterzy, którzy w XIX w. przybyli do Stanów z Australii.

Popularność owczarków australijskich wzrastała wraz z modą na westernowy styl jazdy konnej po II Wojnie Światowej, stały się one znane społeczeństwu za pośrednictwem pokazów rodeo, pokazów koni, filmów i pokazów telewizyjnych. Ich wrodzona wszechstronność i podatność na szkolenie uczyniła z nich pomocników na amerykańskich farmach i ranczach. Ranczerzy hodowali owczarki australijskie zachowując ich wszechstronność, przenikliwą inteligencję, silne instynkty pasterskie i atrakcyjny wygląd, które to cechy od początku zapewniały im podziw. Pomimo, że każdy osobnik ma jedyny w swoim rodzaju kolor i znaczenia, wszystkie owczarki australijskie wykazują niezrównane przywiązanie do swoich rodzin. Liczne zalety tej rasy zapewniły im popularność.

WYGLĄD OGÓLNY: Owczarek australijski jest proporcjonalny, o lekko wydłużonej sylwetce, umiarkowanej wielkości i kości, jego umaszczenie zapewnia różnorodność i indywidualność. Jest żywy i uważny, zwinny i zręczny, mocny i muskularny bez śladu ociężałości. Posiada szatę o umiarkowanej długości i grubości. Ogon cięty lub naturalnie krótki.

WAŻNE PROPORCJE: Mierzony od rękojeści mostka do guza kulszowego i od kłębu do ziemi owczarek australijski jest lekko wydłużony.

BUDOWA: Mocno zbudowany o umiarkowanej kości. Budowa samców odzwierciedla samczość bez wrażenia ordynarności. Suki wyglądają suczo nie będąc słabej kości.

ZACHOWANIE/CHARAKTER: Owczarek australijski jest inteligentnym psem pracującym o silnych instynktach pasterskich i stróżujących. Jest lojalnym towarzyszem zdolnym pracować cały dzień. Zrównoważony, o dobrym charakterze, rzadko bywa konfliktowy. Może być trochę nieufny (wykazywać rezerwę) przy pierwszych spotkaniach. Jakiekolwiek oznaki nieśmiałości, tchórzliwości bądź agresywności powinny być uznane za poważną wadę.

GŁOWA: Głowa o czystych liniach, mocna i sucha. Powinna być proporcjonlna do reszty ciała.

MÓZGOCZASZKA:

CZASZKA: Wierzch płaski lub lekko wypukły. Może występować niewielki guz potyliczny. Długość i szerokość są równe.

STOP: Umiarkowany, dobrze zaznaczony.

TRZEWIOCZASZKA:

NOS: Psy błękitno-marmurkowe i czarne mają czarną pigmentację nosa (i warg). Psy czekoladowo-marmurkowe i czekoladowe mają wątrobianą (brązową) pigmentację nosa (i warg). U marmurków dopuszcza się małe różowe plamki, które jednak nie powinny przekraczać 25% powierzchni nosa u psów powyżej 1 roku życia. Jeśli przekrzaczają, jest to poważna wada.

KUFA: Równej długości lub nieco krótsza niż mózgoczaszka. Oglądane z boku, kufa i czaszka tworzą równoległe linie, rozdzielone przez umiarkowany, dobrze wyrażony stop. Kufa zwęża się lekko w kierunku nosa i jest zaokrąglona na końcu.

ZĘBY: Pełny zestaw mocnych, białych zębów. Zgryz nożycowy, dopuszczalny cęgowy.

OCZY: Brązowe, niebieskie, bursztynowe, także każde oko innego koloru, również oczy nakrapiane lub marmurkowe. Kształtu migdałowego, ani wyłupiaste, ani zapadnięte. Psy błękitno-marmurkowe i czarne mają czarną pigmentację obwódek oczu. Psy czekoladowo-marmurkowe i czekoladowe mają wątrobianą (brązową) pigmentację obwódek oczu.

WYRAZ: Pełen pilności i inteligencji, czujny i pełen entuzjazmu. Spojrzenie powinno być przenikliwe, ale przyjazne.

USZY: Trójkątne, umiarkowanej wielkości i grubości, wysoko osadzone. Przy pełnym zainteresowaniu załamują się do przodu lub na boki w płatek róży. Uszy stojące lub obwisłe są poważną wadą.

SZYJA: Mocna, umiarkowanej długości, lekko łukowata, dobrze osadzona na ramionach.

LINIA GÓRNA: Grzbiet prosty, mocny i poziomy od kłębu do stawów biodrowych.

ZAD: Lekko opadający.

KLATKA PIERSIOWA: Niezbyt szeroka, ale głęboka. Najniższy punkt sięgą łokcia.

ŻEBRA: Dobrze wysklepione i długie, ani beczkowate ani zapadnięte.

LINIA DOLNA: Wykazuje lekkie podkasanie.

OGON: Prosty, cięty lub naturalnie krótki, nie dłuższy niż 4 cale (ok.10 cm).

KOŃCZYNY PRZEDNIE:

RAMIONA: Łopatki długie, płaskie, w kłębie osadzone dość blisko siebie i dobrze ułożone. Ramię, które powinno być mniej więcej tej samej długości co łopatka, tworzy z łopatką w przybliżeniu kąt prosty. Przednie nogi są proste, prostopadłe do podłoża.

NOGI: Silne i proste. Kość mocna raczej owalna niż okrągła (na przekroju).

ŚRÓDRĘCZE: Średniej długości, bardzo lekko pochylone. Kciuki mogą być usunięte.

ŁAPY: Owalne, zwarte, o dobrze wysklepionych palcach. Poduszki grube i elastyczne.

KOŃCZYNY TYLNE:

Szerokość tyłu jest równa szerokości przodu mierzonej w barkach. Kątowanie miednicy i uda odpowiada kątowaniu łopatki i ramienia i tworzy w przybliżeniu kąt prosty.

STAWY KOLANOWE: Dobrze kątowane.

STAWY SKOKOWE: Umiarkowanie kątowane.

ŚRÓDSTOPIA: Krótkie, prostopadłe do ziemi, oglądane od tyłu są równoległe do siebie. Wilcze pazury muszą być usunięte.

ŁAPY: Owalne, zwarte, o dobrze wysklepionych palcach. Poduszki grube i elastyczne.

RUCH: Owczarek australijski porusza się płynnie, swobodnie i bez wysiłku. Ruch jest pełen zwinności, wydajny. Kończyny przednie i tylne poruszają się prosto i równolegle. Przy większej prędkości łapy (przednie i tylne) zbiegają się w kierunku linii środka ciężkości, podczas gdy grzbit pozostaje mocny i poziomy. Owczarek australijski musi być zwinny i zdolny do gwałtownych zmian kierunku i rodzaju ruchu.

SZATA: Średniej grubości, włos prosty lub falisty, odporny na warunki atmosferyczne, średnio długi. Grubość podszerstka różni się w zależności od klimatu. Włos jest krótki i gładki na głowie, uszach, przodzie kończyn przednich i na śródstopiach. Tył kończyn przednich i portki posiadają umiarkowane pióro. Występuje umiarkowana grzywa i kryza, mocniej wyrażone u psów niż u suk. Szata nietypowa jest poważną wadą.

UMASZCZENIE: Kolor błękitno-marmurkowy, czarny, czekoladowo-marmurkowy, czekoladowy - wszystkie z lub bez białych znaczeń i/lub podpalania. Żaden z kolorów nie jest preferowany. Biały kołnierz nie przekracza punktu kłębu na skórze. Biały jest dopuszczalny na szyi (w postaci częściowego lub pełnego kołnierza), piersi, nogach, spodzie pyska, jako strzałka na głowie, a także na brzuchu, przy czym nie może wykraczać na boki dalej niż 4 cale (ok. 11 cm) ponad poziomą linię poprowadzoną od łokcia. Kolor biały nie powinien dominować na głowie, a oczy powinny być w pełni otoczone przez kolor i pigment. Marmurki wraz z wiekiem charakterystycznie ciemnieją.

WYMIARY: Preferowany wzrost dla psów: 20-23 cale (51-58 cm), dla suk: 18-21 cali (46-53 cm). Jakość nie może być poświęcona na rzecz wzrostu.

WADY: Każde odstępstwo od w/w punktów powinno być uważane za wadę, a sposób jej traktowania powinien być proporcjonalny do wielkości wady.

WADY DYSKWALIFIKUJĄCE:

Przodozgryz; tyłozgryz większy niż 1/8 cala (3 mm). Utrata kontaktu spowodowana przez krótkie środkowe siekacze w prawidłowym skądinąd zgryzie nie powinna być uznana za tyłozgryz.

Białe plamy na ciele, tzn. kolor biały pomiędzy kłębem a ogonem lub na bokach pomiędzy łokciami a tyłem psa.

UWAGA: Samce powinny mieć dwa normalne jądra w pełni opuszczone do moszny.