Atlas psów - lista ras: Mastif angielski

 

Mastif angielski


Dane ogólne
Długość życia: 6-12 lat
Pies wzrost: od 75 cm
Pies waga: od 70 kg
Suka wzrost: od 69 cm
Suka waga: od 65 kg


Informacje o rasie
Opis rasy »
Hodowcy »
Reproduktory »
Ogłoszenia - szczeniaki/psy »
Porady i artykuły »
Mini galeria
Galeria zdjęć »
Filmy »

Cechy tej rasy:



Wzorzec rasy:
Mastif angielski

Wzorzec FCI nr 264
KRAJ POCHODZENIA - Wielka Brytania
DATA PUBLIKACJI OBOWIĄZUJĄCEGO WZORCA 24.06.1987
KLASYFIKACJA FCI: Grupa 2 Sznaucery, pinczery, molosy, szwajcarskie psy pasterskie i rasy pokrewne.
Sekcja 2.1 Molosy, typ dogowaty.
Nie podlegają próbom pracy.


Wygląd ogólny:
Głowa w ogólnym zarysie dająca kwadratowy wygląd z każdej strony.
Pożądana jest proporcja szerokości głowy w stosunku do jej długości wraz z pyskiem jak 2:3.
Ciało masywne, długie, potężnie zbudowane, o szeroko rozstawionych nogach. Mięśnie wyraźnie zarysowane. Miara wielkości jest dezyderatem, jeśli połączona jest, z jakością proporcji ciała i jego wagą.
Charakterystyka: Wielki, masywny, potężny, symetryczny o dobrze związanym szkielecie; połączenie majestatyczności z odwagą.
Długość życia: Średnio 7-10 lat. Wyjątkowo do 13lat.

Głowa i czaszka:
Czaszka osadzona pomiędzy uszami i płaskim czołem, lecz zmarszczona przy podekscytowaniu. Brwi lekko uniesione. Mięśnie skroni i policzków dobrze rozwinięte. Sklepienie czaszki zaokrąglone, spłaszczone na łuku, widoczne zapadnięcie w środkowo-przedniej części czoła od linii środkowej pomiędzy oczami do połowy odległości szwu strzałkowego. Kufa krótka, szeroka pod oczyma, utrzymująca się prawie równolegle w szerokości do końca nosa; przecięta tzn. tępa, przechodząca w kwadrat, formująca kąt prosty z dolna linia pyska, duża głęboka od nosa do dolnej szczęki. Dolna szczęka szeroka do końca. Nos szeroki z szeroko otwartymi nozdrzami; patrząc z przodu - płaski z profilu. Wargi rozchodzące się w rozwarte kąty z przegroda zwisające lekko tak, że ukazują kwadratowy profil. Długość kufy w stosunku do całej głowy i pyska jak 1:3. Obwód kufy mierzony w połowie długości między oczami i nosem do obwodu głowy (mierzony przed uszami) jak 3:5.

Oczy:
Małe, szeroko rozstawione nie mniej niż na sumę długości dwojga oczu: Wgłębienie, pomiędzy oczyma dobrze zaznaczone, lecz nie za mocno.
Kolor orzechowo-brązowy, im ciemniejszy tym lepszy, nieukazujący powiek.

Uszy:
Małe, cienkie w dotyku, szeroko rozstawione, osadzone w najwyższym punkcie strony czaszki - tak, aby leżały na przedłużonej linii wierzchołka czaszki; w stanie spoczynku leżące płasko blisko policzków.

Zgryz:
Kły zdrowe, potężne i szeroko rozwarte, w cęgowej linii lub dolne zachodzące na górne, lecz nigdy tak dużo, aby dolna szczęka była widoczna przy zamkniętym pysku.

Kark:
Lekko wygięty, umiarkowanie wydłużony, bardzo muskularny; mierząc w obwodzie około jednego lub dwóch cali węższy niż czaszka mierzona przed uszami.

Cześć przednia:
Barki i ramiona lekko opadające, ciężkie i muskularne. Nogi proste i silne. Szeroko rozstawione; duże kości, łokcie kwadratowe, pęciny wyprostowane.

Tułów:
Szeroka klatka piersiowa, głęboko osadzona pomiędzy przednimi łapami, żebra łukowate dobrze zaokrąglone. Nieprawidłowo, jeżeli żebra są głęboko pochylone w kierunku bioder. Obwód w pasie powinien być o jedną trzecią większy niż wysokość przy barku. Plecy i lędźwie szerokie i muskularne; płaskie i bardzo szerokie u suki; lekko zaokrąglone u psa. Duża głębokość pachwin.

Tylna cześć:
Szeroka i muskularna z dobrze rozwiniętymi pośladkami; pęciny zgięte, szeroko rozstawione i całkiem prosto ustawione podczas stania i chodzenia.

Stopy:
Duże, okrągłe; palce dobrze wygięte w łuk. Pazury czarne.

Ogon:
Osadzony wysoko i sięgający do pęcin, a nawet poniżej; gruby, u nasady zwężający się przy końcu, zwisający prosto w spoczynku, lecz gdy pies jest podekscytowany ogon wygina się w łuk, lecz nie powyżej części zadniej.

Chód, poruszanie się:
Mocny, pewny, łatwo rozciągający się.

Sierść:
Krótka, przylegająca.

Maść:
Morelowo-płowy, srebrno-płowy, płowy, czarny z płowymi pręgami. W każdym przypadku kufa, nos, uszy powinny być czarne.

Wady:
Każde odchylenie od podanych opisów powinno być rozważane proporcjonalnie do jego wielkości i stopnia różnicy.
Uwaga, samce powinny mieć dwa wyraźne, normalne jądra całkowicie schodzące do moszny.
Agnieszka Kotuła
Hodowla "No To Co"


Mini galeria