Atlas psów - lista ras: Owczarek kaukaski

Owczarek Kaukaski

wzorzec FCI nr 328
KRAJ POCHODZENIA - Rosja.
DATA PUBLIKACJI OBOWIĄZUJĄCEGO WZORCA 30.01.1985
PRZEZNACZENIE: Pies pasterski, stróżujący i obrończy.
KLASYFIKACJA FCI: Grupa 2 Sznaucery, pinczery, molosy, szwajcarskie psy pasterskie, rasy pokrewne. Sekcja 2. l Molosy, typ górski. Nie podlegają próbom pracy.

WYGLĄD OGÓLNY: Owczarek kaukaski to pies więcej niż średniego lub du­żego wzrostu, o mocnej lub bardzo mocnej, ciężkiej budowie ciała. Z natury ostry i nieufny wobec obcych. Te właściwości, a poza tym wytrzymałość, małe wymagania i zdolność przystosowywania się do najróżniejszych warunków klimatycznych, sprawiają, że może on być hodowany niemal we wszystkich strefach klimatycznych byłego ZSRR.

ZACHOWANIE/CHARAKTER: Pies o silnym, zrównoważonym, spokojnym usposobieniu, z dobrze rozwiniętymi reakcjami obronnymi, które uwidaczniają się w aktywnej formie. Typowa jest ostrość (ciętość) i nieufność w stosunku do obcych.

TYP BUDOWY: Mocna lub bardzo mocna, ciężka budowa o masywnym kośćcu i silnych mięśniach. Skóra gruba, ale elastyczna.
INDEKS KOSTNY: (Wysokość w kłębie podzielona przez obwód śródręcza) wynosi dla psów 21-22, dla suk 20-22.
FORMAT: (Stosunek długości x 100 do wysokości w kłębie) wynosi 102 - 108.

CECHY PŁCI: Dobrze wykształcone. Psy są wyraźnie większe i masywniejsze od suk.

GŁOWA

MÓZGOCZASZKA:
Czaszka: Masywna, szeroka, o silnie rozwiniętych kościach policzkowych, z szerokim, płaskim czołem, rozdzielonym niewielką bruzdą.
Stop: Przejście od mózgoczaszki do trzewioczaszki słabo zaznaczone.

TRZEWIOCZASZKA:
Nos: Mocny, szeroki, czarny. U osobników o umaszczeniu białym lub pszenicznym dopuszczalna jest trufla nosa w kolorze brązowym.
Kufa: Krótsza niż mózgoczaszka, zwężająca się w bardzo nieznacznym stopniu.
Fafle: Mocne (grube), ale przylegające i suche.
Uzębienie: Białe, duże, dobrze rozwinięte i ściśle przylegające do siebie zęby. Siekacze ustawione w jednej linii, zgryz nożycowy.
Oczy: Ciemne, owalne, średniej wielkości, głęboko osadzone.
Uszy: Wiszące, wysoko osadzone, krótko kopiowane.
SZYJA: Bardzo mocna i krótka, noszona niezbyt wysoko, tworzy z linia grzbietu kąt 30°-40°.

TUŁÓW:
Kłąb: Szeroki, muskularny, wyraźnie odcinający się od partii grzbietowej.
Grzbiet: Szeroki, prosty, muskularny.
Lędźwie: Krótkie, szerokie, lekko wysklepione.
Zad: Szeroki, muskularny, ustawiony niemal poziomo.
Klatka piersiowa: Szeroka, głęboka, lekko wysklepiona. Dolna linia przebiega na wysokości łokci lub nieco poniżej.
Brzuch: Umiarkowanie podkasany.

OGON: Wysoko osadzony, kiedy jest opuszczony sięga stawów skokowych. Może być noszony zakręcony w kształcie sierpa, koła lub zagięty hakowate. Dopuszczalny jest ogon kopiowany.

KOŃCZYNY PRZEDNIE: Patrząc z przodu proste i równolegle. Kat stawu barkowego wynosi około 100°.
Przedramię: Proste, masywne, umiarkowanie długie.
Śródręcze: Krótkie, masywne, ustawione pionowo, ewentualnie tylko nieznacznie nachylone.
Długość przednich kończyn mierzona do łokci wynosi nieco więcej niż potowa wysokości w kłębie. Indeks wysokonożności: 50-54.

KOŃCZYNY TYLNE: Patrząc z tyłu proste i równolegle; oglądany z profilu nieco wyprostowane na wysokości kolan.
Podudzie: Krótkie.
Staw kolanowy: Mocny, szeroki o nieco rozwartym kacie.
Śródstopie: Masywne, ustawione pionowo.
Kiedy pies stoi, tylne kończyny nie mogą być odstawione do tyłu. Pionowa linia poprowadzona od guza siedzeniowego powinna przechodzić przez środek stawu skokowego i śródstopia.

ŁAPY (przednie i tylne): Duże. owalne, wysklepione. o mocno zwartych palcach.

SZATA

WŁOS; Prosty, gruby, z obfitym jaśniejszym podszerstkiem. Na głowie i przednich stronach kończyn krótszy i mocno przylegający. Rozróżnia się trzy typy owłosienia:
a) Psy długowłose, z długim włosem okrywowym, tworzącym na szyi rodzaj grzywy, na pośladkach obfite portki, a na tylnej stronie nóg obfite piorą. Długi włos okrywa ze wszystkich stron ogon, nadając mu gruby i puszysty wygląd.
b) krótkowłose, z gęstym, stosunkowo krótkim włosem, bez grzywy, piór, portek i puszystego ogona.
c) owłosienie pośrednie o wydłużonym włosie okrywowym, ale bez grzywy, portek, piór i puszystego ogona.

MAŚĆ: Różne odcienie szarości, najczęściej od jasnej do rdzawej, również ruda, słomkowa, biała, bura, pręgowana oraz łaciata i nakrapiana.
CHODY: Swobodne, zazwyczaj równomierne i spokojne. Typowy jest krótki kłus, który przy przyspieszeniu przechodzi w ciężkawy galop. Kończyny musza poruszać się w linii prostej i równolegle, przy czym przednie są nieco zbieżne. Przednie i tylne kończyny łatwo zginają się w stawach. Grzbiet i krzyż elastycznie sprężynują. Kłąb i zad powinny pozostawać w kłusie na tej samej wysokości.

WZROST: Wysokość w kłębie musi wynosić u psów minimum 65cm. u suk minimum 62cm.

WADY: Każde odstępstwo od wzorca należy traktować jako wadę. Jej ocena powinna być proporcjonalna do stopnia tego odstępstwa.
Ociężałość, ufność wobec obcych.
Zbyt lekka lub zbyt limfatyczna budowa ciała.
Niewielkie odchylenia od ustalonych indeksów.
Nieznaczne odchylenia od właściwego typu płci, suki o samczym wyglądzie.
Głowa niedostatecznie szeroka i masywna.
Zbyt silnie wysklepiona mózgoczaszka, przechodząca zbyt stromo lub zbyt łagodnie w kufę (zbyt silnie lub zbyt słabo zaznaczony stop).
Krótka lub wydłużona kufa.
Luźne, zbyt obwisłe fafle.
Niewspółmierne do wieku, zużycie zębów, zęby złamane, lecz nie zmieniające prawidłowego zgryzu, brak nie więcej niż dwóch P l lub jednego P l i jednego P2, lekko pożółkłe szkliwo.
Jasne oczy, lekko obwisłe dolne powieki: zaćma.
Nisko osadzone uszy, uszy nie kopiowane.
Długa i słaba szyja.
Słabo rozwinięty, nie odcinający się od partii grzbietowej kłąb.
Miękki, karpiowaty lub wąski grzbiet.
Wydłużona, prosta lub zbyt wypukła partia lędźwiowa.
Zad spadzisty lub niedostatecznie umięśniony .
Zbyt płaska i niedostatecznie głęboka (nie sięgająca łokci) klatka piersiowa.
Za mocno podkasany lub obwisły brzuch.
Kończyny przednie: nieznaczne odchylenia w ukątowaniu stawu ramiennego, skrócone lub wydłużone przedramiona, lekko odstające łokcie, łapy wykręcone w ruchu lekko na zewnątrz, zbyt skośnie ustawione stawy.
Kończyny tylne: patrząc z tyłu nie całkiem równoległe - krowia lub beczkowata postawa, ustawione za szeroko lub za wąsko, kończyny zbyt proste lub zbyt długie.
Miękkie lub za mało zwarte łapy, wilcze pazury.
Ustawienie kończyn w ruchu na zewnątrz lub do środka, niedostatecznie. elastyczne stawy, mało elastyczny w ruchu grzbiet i krzyż, unoszony podczas kłusu zad, lekkie kołysanie zadem.

POWAŻNE WADY:
Zbyt lekka lub wiotka budowa .
Znaczne odchylenia od ustalonych indeksów.
Tchórzliwość, zbytnia flegmatyczność, brak ostrości.
Znaczne odchylenia od właściwego typu płci. psy sucze w typie.
Lekka, wąska głowa ze szpiczasta kufą, nie proporcjonalna w stosunku do tułowia, zadarty nos.
Małe, rzadkie, niedostatecznie rozwinięte zęby, siekacze nie ustawione w jednej linii, silnie uszkodzone szkliwo zębów.
Różnobarwne oczy, opadające dolne powieki, odsłaniające częściowo twardówkę.
Łękowaty lub bardzo wysklepiony grzbiet.
Długie, wklęsłe lub bardzo wypukłe lędźwie.
Wąski, krótki lub silnie opadający zad.
Płaska, wąska, niedostatecznie rozwinięta klatka piersiowa.
Przednie kończyny: proste lub strome łopatki, krzywe lub zbyt wąskie przedramiona, mocno odstające łokcie, bardzo słabe śródręcza. w ruchu mocno wykręcone na zewnątrz łapy, krzywa jedna lub obie przednie kończyny.
Tylne kończyny: rażąco nierównoległe ustawienie, niedostateczne katowanie, kabłąkowate ustawienie nóg, nogi zbyt długie.
Mało zwarte palce lub płaskie łapy.
Miękka, falista sierść bez podszerstka.
Czarna, z czarnymi łatami lub brązowa maść w różnych zestawieniach.
Skrępowane, ociężałe ruchy, w kłusie zad silnie przebudowany w stosunku do kłębu, wyraźne opadanie i wznoszenie się zadu w kłusie, inochód.
Wysokość w kłębie poniżej 65 cm u psów i poniżej 62 cm u suk.

WADY DYSKWALIFIKUJĄCE:
Jakiekolwiek odchylenia od jedynie dopuszczalnego zgryzu nożycowego.
Brak kła lub siekacza, brak P3, P4 lub jakiegokolwiek trzonowca.
Czarne lub brązowe umaszczenie.

UWAGA: Psy muszą mieć dwa. normalnie rozwinięte jądra, w pełni usytuowane w mosznie.