Atlas psów - lista ras: Terier walijski

„Mój idealny welsh jest dżentelmenem, lecz nie snobem. Jeśli nie poluje w danej chwili, ma być spokojny i posłuszny. Na polowaniu zaś całą uwagę powinien kierować na drapieżniki nie zaś, jak czynią to niektóre z terierów na najbliższą część ciała swoich towarzyszy”
Walter S.Glynn, 1906r

”…….Przywiązany, posłuszny, łatwy do prowadzenia. Usposobienie wesołe, pełen temperamentu, rzadko bojaźliwy. Śmiały i nieustraszony, ale absolutnie nie agresywny, w różnorodnych sytuacjach potrafi podporządkować się i wykonać polecenia.”
Tyle mówi wzorzec o charakterze teriera walijskiego, ale spróbujmy przedstawić zalety i wady tego czarno-rudego elegancika.
Jeśli ktoś zamierza mieć spokojnego towarzysza i ciągle leżącego na kanapie – nie powinien kupować sobie welsha. Teriery walijskie to małe psy o wielkim charakterze, zawsze wesołe i skore do zabawy, ciągle kombinują, co by tu jeszcze napsocić. Wyczuwają doskonale, kiedy właściciel jest smutny i potrafią go rozbawić do łez. Te psiaki nie są i nie powinny być agresywne w stosunku do ludzi. Co innego z psami, terier walijski , zwłaszcza samiec to prawdziwy „macho” i to on musi rządzić! Nieważne są rozmiary przeciwnika. Nie lubi się nikomu podporządkowywać ( tylko swojemu kochanemu właścicielowi). Welshe kochają ruch i dlatego świetnie sprawdzają się w agility ( w Finlandii Zwycięzcą Świata w agility został terier walijski :Vicway DIRTY HARRY )

Terier walijski plusy i minusy rasy w miarę obiektywnie:
Plusy :
- mały rozmiar – może mieszkać i w bloku i w dużym domu. Zmieści się w każdym samochodzie i nie jest kłopotliwy w jeździe autobusami lub pociągiem.
- czujny stróż , choć może to być też wadą jeśli oznajmia to głośnym szczekaniem
- nie linieje , trzeba dbać o regularne trymowanie
- zdrowy , nie imają się go choroby. Trzeba uważać by nie jadł za dużo a co z tym idzie nie tył
- aktywny, skory do zabaw. Świetnie daje sobie rade w agility. Dobry myśliwy.
- zajmuje mało miejsca w łóżku
- inteligentny, szybko się uczy.
Minusy
- może być szczekliwy
- źle wychowany na spacerach potrafi uciec właścicielowi za „swoimi sprawami”
- może mieć swoich wrogów wśród psów i wtedy pierwszy biegnie się bić
- nie pielęgnowana ani nie trymowana sierść może być przyczyną chorób skóry
- potrafi być bardzo uparty.