Atlas psów - lista ras: Staffordshire Bull Terrier

 

Staffordshire Bull Terrier


Dane ogólne
Długość życia: 11-15 lat
Pies wzrost: 37-41 cm
Pies waga: 12,5-18 kg
Suka wzrost: 35-39 cm
Suka waga: 11-16 kg


Informacje o rasie
Opis rasy »
Hodowcy »
Reproduktory »
Ogłoszenia - szczeniaki/psy »
Porady i artykuły »
Mini galeria
Galeria zdjęć »
Filmy »

Cechy tej rasy:



Wzorzec rasy:
Staffordshire Bull Terrier

Wzorzec FCI nr: 76

Kraj pochodzenia: Wielka Brytania (GB)
Patronat: FCI
Data opublikowania obowiązującego wzorca: 24.06.1987
Użytkowanie: terrier
Klasyfikacja FCI: grupa III teriery, sekcja 2 teriery typu bull


Wygląd ogólny: Staffordshire Bull Terrier jest psem gładkowłosym. Powinien wykazywać wielką siłę w stosunku do swego wzrostu, być muskularnym, ale jednocześnie aktywnym i zręcznym zwierzęciem.

Charakterystyka: Swojej historii zawdzięcza współczesny Staffordshire Bull Terrier nieposkromioną odwagę, wielką inteligencję i wytrzymałość. Cechy te idą w parze z uczuciowością i przywiązaniem do przyjaciół, zwłaszcza do dzieci. Jego spokój, jeżeli pies nie jest w akcji, oraz stateczny i wierny charakter czynią zeń doskonałego psa wszechstronnie użytkowego.

Temperament: Śmiały, nieustraszony, można na nim w pełni polegać.

Głowa i czaszka: Krótka, głęboka z szeroką czaszką. Mocno zaznaczone mięśnie policzkowe, wyraźny stop, krótka kufa, nos czarny.

Oczy: Ciemne są preferowane, ale mogą, w pewnej mierze, harmonizować z barwą maści psa. Są one okrągłe, średniej wielkości, osadzone w taki sposób, aby pies patrzył na wprost.

Uszy: Noszone w pączek róży lub półstojące, nieduże. Uszy całkowicie stojące lub całkiem wiszące są wadą.

Pysk: Wargi zwarte i czyste. Szczęki mocne, duże zęby z doskonałym, prawidłowym i pełnym zgryzem nożycowym.

Szyja: Umięśniona, raczej krótka, o prostej linii, stopniowo rozszerzająca się w kierunku ramion.

Kończyny:
Przednie – powinny być proste, o mocnym kośćcu, dość szeroko rozstawione, o dobrze związanych łopatkach, nie wykazują pod żadnym względem znaków słabości w rejonie nadgarstka i śródręcza. Poczynając od śródręcza łapy zwrócone są lekko na zewnątrz.
Tylne - powinny być dobrze umięśnione. Stawy skokowe niskie, kolana dobrze ukątowane.

Kończyny tylne oglądane z tyłu powinny być równoległe.

Tułów: Powinien być zwarty o równej górnej linii. Szeroki front, głęboka klatka piersiowa, żebra dobrze wysklepione. Dobrze umięśniony.
Łapy: Silne, średniej wielkości, mocno stojące. U psów o jednolitej szacie paznokcie powinny być koloru czarnego.

Ogon: Średniej długości, nisko osadzony, zwężający się ku dołowi i noszony raczej nisko.

Nie powinien być zbytnio podwinięty. Jego kształt można porównać do ramienia pompy z dawnych czasów.

Ruch: Swobodny, zwinny i mocny, oszczędny w wysiłku, nogi poruszające się równolegle, patrząc zarówno od frontu, jak i od tyłu. Dostrzegalny napęd tylnych kończyn.

Sierść: Włos gładki, krótki, przylegający do skóry.

Maść: Czerwona, płowa, biała, czarna lub błękitna, a także łaciata w którymś z podanych wyżej kolorów. Może także być pręgowana. Maści czarna podpalana oraz wątrobiana nie powinny być poszukiwane.

Wielkość i Waga: psy - 12,5 do 17 kg (28-38 lbs), suki - 11 do 15,5kg (24-34 lbs).

Pożądana wysokość (w kłębie) to 35,5 do 40,5 cm (14-16"). Wysokość powinna być odpowiednia do wagi psa.

Wady: Obniżają ocenę zależnie od stopnia ich wyrażenia: oczy jasne, oprawa oka różowa, ogon zbyt długi lub zbyt zakręcony; niezgodność z limitami wzrostu i wagi; uszy całkowicie obwisłe lub stojące; przodozgryz lub tyłozgryz. Psy, mające którąś z wymienionych niej wad, nie mogą być nagradzane: różowy nos, znaczny przodozgryz: kiedy żuchwa jest tak wysunięta, że dolne siekacze nie stykają się z siekaczami górnymi; znaczny tyłozgryz: kiedy szczęka górna jest o tyle dłuższa, że siekacze górne nie stykają się z dolnymi.

Uwaga - Samce powinny mieć oba jądra normalnie wykształcone, całkowicie umiejscowione w mosznie.
Katarzyna Stachel
Hodowla "Staff-Ka"


Mini galeria