Atlas psów - lista ras: Szpic miniaturowy (Pomeranian)

 

Szpic miniaturowy (Pomeranian)


Dane ogólne
Długość życia: do 14 lat
Pies wzrost: 18-22 cm
Pies waga: -
Suka wzrost: 18-22 cm
Suka waga: -


Informacje o rasie
Wzorzec rasy »
Hodowcy »
Reproduktory »
Ogłoszenia - szczeniaki/psy »
Porady i artykuły »
Mini galeria
Galeria zdjęć »
Filmy »

Cechy tej rasy:



Opis rasy:
Szpic miniaturowy - Pomeranian - jest najmniejszym przedstawicielem szpiców niemieckich. Z lisią główką i oczami jak błyszczące guziki.

Miniaturowy szpic jest uosobieniem energii, jest inteligentny i towarzyski o żywym temperamencie.
Pomeranian nie jest pieskiem, który daje się łatwo szkolić i często miewa swoje zdanie, nie zawsze zgodne ze zdaniem właściciela.
Szpice są dobrymi psami do towarzystwa oraz czujnymi-stróżami, bystrymi, bardzo przywiązanymi do swojego pana. Są dość samodzielne i może nieco hałaśliwe.
Ze względu na wielkość Pomeraniana raczej nie polecałabym go do rodzin z małymi dziećmi (dzieci nieumyślnie mogą zrobić krzywdę psiakowi)

Ich obfita szata składa się z gęstego, miękkiego podszerstka i długiego, prostego i nastroszonego włosa okrywowego.
Obok tzw. kolorów klasycznych:
-pomarańczowego,
-białego,
-czarnego i wilczastego,
dopuszczalne są wszelakie maści jednolite, podpalane i łaciate.

Pielęgnacja
Należy pamiętać o tym, iż pielęgnacja jego sierści zajmuje sporo czasu, jeśli piesek ma wyglądać schludnie.
Pielęgnacja wystawowego Pomeraniana jest bardzo pracochłonna, ale i tego tylko do kochania jest wymagająca. Jeśli bowiem zaniedbamy trymowanie, włosa przybywa bardzo dużo i jest uciążliwy w utrzymaniu. Gdy właściciel raz na kwartał przypomni sobie o wizycie u psiego fryzjera, wówczas dużą część skołtunionego podszerstka trzeba będzie po prostu usunąć.
Samodzielne dbanie o szatę szpica miniaturowego wymaga zaopatrzenia się w nożyczki degażówki i szczotkę. Pomeraniana czeszemy przynajmniej raz w tygodniu, przy czym są zwierzaki o bogatszej szacie, które mogą tego wymagać częściej. Kąpiel raz na miesiąc (jeśli to pies wystawowy – raz na tydzień) jest niezbędna.
Powinno się do niej użyć szamponu dla psów o podwójnej okrywie włosowej i odpowiedniego balsamu. Suszenie Pomeraniana jest obowiązkowe, chyba że chcemy zafundować psu kołtun, a sobie kłopoty z nim. Trzeba go też podstrzyc, bo niektóre porastają tak, że szata sięga ziemi.
Szczególnej troski wymagają okolice odbytu, włosy trzeba tam wystrzyc, bo Pomeranian
przez długie portki brudzi się przy załatwianiu.

Zdrowie i choroby.
Prawidłowo karmione Szpice miniaturowe są jedną ze zdrowszych ras. Jednak jak psom z każdej ras mogą przytrafić się choroby.
Poniżej choroby mogące występować u Pomeranianów:
- Jedną z dość często występujących przypadłości u szpiców miniaturowych jak i u innych miniaturowych ras jest spadek glukozy w organizmie zwany HYPOGLYCEMIA.
- Niewydolność krążenia, wrodzone wady zastawek sercowych - we wczesnym wieku pies może się szybciej męczyć, mogą pojawić się omdlenia bądź duszności. Piesek może być apatyczny.
- U Pomeranianów, jak również u Szpiców małych występuje również zapadanie się tchawicy (dość sporadycznie). Objawy pojawiają się u młodych piesków a na starość mogą się nasilać. Pojawia się sinica błon śluzowych, kaszel i duszności.
- Zarówno u Szpiców miniaturowych jak i małych mogą pojawić się choroby kończyn objawiające się zwichnięciami rzepki i wiązadła kolanowego. Zauważalne są również choroby stawów. Dlatego warto pieska już od młodego wieku wspomagać odpowiednimi preparatami dostępnymi w gabinetach weterynaryjnych.
- Zdarzają się alergie pokarmowe, skórne, które są wynikiem nieodpowiedniej diety, braku wymaganych witamin w organizmie bądź nieodpowiedniej pielęgnacji skóry i włosa.

Pamiętajmy, że przy odpowiednim odchowie szczenięcia, którego kupujemy po przebadanych rodzicach minimalizujemy szanse na zapadniecie na jedną z wyżej wymienionych chorób.

Na koniec, jako ciekawostkę dotyczącą rasy, możemy nadmienić, iż na ringach wystawowych w Polsce zauważalne jest już występowanie piesków w różnych typach w obrębie rasy, co jest wynikiem importowania psów i suk z innych krajów a nawet kontynentów (USA, Tajlandia, W.Brytania, Kanada, Niemcy). Różnice te przekładają się na różne typy głów, mocniejszego, lżejszego kośćca oraz różnice w strukturze włosa.
Bożena Borkowska-Grochala
Hodowla "Premiera pomeranians"


Mini galeria