Atlas psów - lista ras: Wyżeł niemiecki szorstkowłosy

Wyżeł niemiecki szorstkowłosy - Deutsch Drahthaar



Początek rasy datuje się na koniec XIX i początek XX wieku. Przodkami Drahthaara są inne psy ras szorstkowłosych takie jak pudelpointer, gryfon Korthalsa, wyżeł niemiecki ostrowłosy, a także jak wspominają sami Niemcy polski wyżeł dowodny( szorstkowłosy). Rasy te zostały następnie skrzyżowane z niemieckim wyżłem krótkowłosym. Ponieważ podczas tworzenia rasy skupiono się przede wszystkim na cechach użytkowych i budowy, mniej bacząc na eksterier w myśl powiedzenia „skuteczność decyduje o typie” doprowadziło to do tego, że w XXI w. rasa jest nie w pełni ustabilizowana pod względem struktury włosa. W Polsce populacja wyżła niemieckiego szorstkowłosego nie jest liczna i raczej niezbyt dobrej jakości, najlepszych przedstawicieli tej rasy możemy spotkać w ich ojczyźnie (Niemcy), a także w Holandii i na Chorwacji.
Bardzo często zdarza się, że w jednym miocie rodzą się szczenięta - o miękkim i wełnistym włosie, szorstkim, a także krótkim jak u wyżła niemieckiego krótkowłosego i właśnie to jest największy problem we współczesnej hodowli tej rasy – tak ogromna dowolność w owłosieniu. Prawidłowy włos powinien być w dotyku twardy, szorstki i ościsty. Nie bez powodu wyżła szorstkowłosego nazywamy drahtharem - z języka niemieckiego „draht” oznacza drut. Typowy włos ma długość 2-4 cm i jest gładko przylegający na tułowiu. Brwi natomiast są krzaczaste o najtwardszym stojącym włosie nie opadającym na oczy, włos tworzący brodę i wąsy jest dłuższy i nieco bardziej miękki, ale nigdy wełnisty. Ucho powinno być obrośnięte krótkim przylegającym włosem tylko nieco dłuższym niż u wyżła niemieckiego krótkowłosego. Obfity podszerstek zabezpiecza psa przed trudnymi warunkami atmosferycznymi, a także przed dostawaniem się wody do skóry. Sierść o prawidłowej strukturze nie wymaga trymowania i taka powinna być ceniona. Jeżeli sierść jest wełnista i miękka podczas polowania z łatwością przyczepiają się do niej patyki, rzepy, błoto i różnego rodzaju zanieczyszczenia. Natomiast zimową porą do takiego włosa z łatwością lepi się śnieg obciążając łapy, co zdecydowanie utrudnia psu pracę. To chyba wystarczające argumenty, do tego aby sierść taka nie była przez sędziów faworyzowana. Odpowiednia struktura włosa i podszerstek pozwalają wyżłowi szorstkowłosemu zdecydowanie dłużej pracować w wodzie przy niskich temperaturach niż wyżłowi niemieckiemu krótkowłosemu. Jeżeli po dłuższej pracy psa w wodzie rozchylimy jego sierść będziemy mogli zobaczyć, że dzięki odpowiednio natłuszczonej sierści i podszerstkowi woda nie dostała się do skóry. Często można usłyszeć, że „woda spłynęła po nim jak po kaczce”, i dokładnie tak się dzieje w przypadku wyżła niemieckiego szorstkowłosego.
Jest to pies twardy i niezależny. Jeżeli tylko od samego początku zapewni mu się konsekwentne i stanowcze szkolenie stanie się wspaniałym towarzyszem polowań. Posiada wrodzony instynkt obrończy, nieufny i raczej groźny wobec obcych może być doskonałym stróżem. Bardzo szybko się uczy, wytrwały, bezgranicznie ufa swojemu właścicielowi. Odpowiednio socjalizowane i wyszkolone szczenię jest w stanie jako dorosły pies wykonać każde zadanie. Im więcej czasu mu poświęcimy tym jest on szczęśliwszy. Jest to pies myśliwski i tak powinien być wykorzystywany.
Wymaga bardzo dużo ruchu, ponieważ jest to pies o ogromnych pokładach energii, która jeżeli nie zostanie odpowiednio spożytkowana, będzie prowadziła do niszczenia rożnych sprzętów.
Cięty wobec drapieżników, więc raczej nie będzie żył w przyjaźni z kotem, szczególnie jeżeli pojawi się on gdy pies jest już dorosły. Samce raczej nie tolerują osobników tej samej płci. Ze względu na swój twardy charakter nie polecane dla małych dzieci.
Rasa polecana szczególnie polskim myśliwym, gdyż jest to pies wszechstronny, doskonale sprawdzający się zarówno w polu, wodzie jaki i lesie. Silna i muskularna budowa sprawia iż jest bardzo odporny na ciężkie warunki terenowe. Doskonały pływak i aporter, dzięki swojej szacie godzinami może bez uszczerbku pracować w szuwarze. Dominujący jest u niego półgórny i dolny wiatr dzięki czemu doskonale tropi postrzałki drobnej zwierzyny i bez problemu pracuje po sfarbowanym tropie zwierzyny grubej jako posokowiec. I chociaż wyżeł niemiecki krótkowłosy przewyższa go w lekkości i szybkości chodów oraz w twardości stójki to z pewnością nie dorówna mu w pracy w wodzie i w lesie.