Atlas psów - lista ras: Seter szkocki (Gordon)

„Gordon to wyjątkowy przyjaciel, który spojrzeniem pełnym wierności zagląda prosto w serce. „

Stworzony jako pies myśliwski, dziś jest przede wszystkim wspaniałym psem rodzinnym, wnoszącym wiele radości w życie każdego domownika. Będzie idealnym towarzyszem dla ludzi lubiących spędzać czas na łonie natury. Swoim oddaniem skutecznie odgoni samotność. Sprawdzi się zarówno jako kompan szaleństw dla starszych dzieci, jak i cierpliwa przytulanka dla tych młodszych.
Ze wszystkich seterów jest najspokojniejszy i najbardziej zrównoważony, nie bywa histeryczny czy nieopanowany.
Jest to pies łagodny i przyjazny, dość wrażliwy. Bardzo mocno przywiązuje się do człowieka. Jest psem jednego pana (jednej rodziny). Bezgranicznie wierny i lojalny. Najszczęśliwszy wtedy, gdy ma swojego właściciela przynajmniej w zasięgu wzroku. Trzeba się liczyć z tym, że jak wierny cień będzie chciał podążyć za nami nawet do łazienki. To ciągłe asystowanie z dodatkiem zaczepiania łapą i kładzeniem mordy na kolanach może być dla niektórych męczące i kłopotliwe. Ale gordon właśnie tak wyraża swoją miłość i przywiązanie do człowieka.
Nie znosi samotności, dlatego absolutnie nie nadaje się dla ludzi, którzy nie mają czasu i będą skazywać psa na długie godziny samotnego przebywania w domu. Gordon musi żyć z nami, a nie obok nas!

Jest psem inteligentnym, pojętnym. To doskonały obserwator, szybko się uczy i potrafi wykorzystać nasze słabości i niekonsekwencję. Dlatego dobrze od początku przestrzegać zasad, które mają obowiązywać w naszym domu, żeby później, na przykład, nie walczyć z psem o poduszkę.
W domu to zwykle cichy i spokojny towarzysz. Jeśli zdarzy się, że z jakichś powodów przez kilka dni nie będziemy mogli zapewnić psu odpowiedniej ilości ruchu, to nie powinno to spowodować, że stanie się nieznośny.
Oczywiście, trzeba liczyć się z tym, że młodego gordona (jak każdego szczeniaka) będzie roznosiła energia i będzie psocił (będzie polował na buty, obgryzał meble, „przeczyta” kilka książek, przekopie ogródek).
Pies tej rasy potrzebuje codziennych spacerów niezależnie od pogody. Najszczęśliwszy jest, gdy w towarzystwie właściciela może przemierzać łąki i pola „łapiąc w nos zapachy”.
Nie wolno jednak zapominać, że jest to rasa myśliwska. Nawet najlepiej wyszkolonego psa może ponieść pasja i może przestać reagować na komendy. Trzeba liczyć się z tym, że może pobiec za zającem albo sarną w stronę ruchliwej ulicy lub wyładować swoją pasję na ptactwie domowym sąsiadów albo na parkowych łabędziach.

Może mieszkać zarówno w domu z ogrodem jak i w bloku. Dla niego najważniejsze, żeby być tam, gdzie jego pan. Zdecydowanie nie powinien mieszkać w kojcu.
Gordon nie szuka utarczek z innymi psami. W domu akceptuje i przyjmuje do swojego stada inne zwierzęta. Potrafi serdecznie zaprzyjaźnić się z innymi czworonożnymi domownikami, niezależnie od tego, czy to będzie wielki kaukaz, czy malutki york lub kot. Taki towarzysz w domu, bardzo pomaga mu znieść godziny oczekiwania na powrót kochanego pana.

Seter szkocki bywa nieufny wobec nieznanych osób. Zdarza się, że szczeka pod bramą na obcych, a jego gabaryty i czarny kolor mogą budzić respekt. Ale nie należy od niego oczekiwać, że będzie psem stróżującym, gdyż kłóci się to z jego charakterem.



Wygląd
Gordon urzeka swoim wyglądem. Jest psem pięknym i eleganckim. Powinien być stylowy, o rasowej sylwetce i budowie galopena. Harmonijnie zbudowany i proporcjonalny. Ma bardzo charakterystyczną głowę – dość ciężką, pięknie wymodelowaną o inteligentnym wyrazie. Zwraca uwagę lśniąco czarnym umaszczeniem z kasztanowym podpalaniem. Długi włos tworzy efektowne frędzle na uszach, piersi, brzuchu i tylnej stronie nóg, a na ogonie pióro.

Zdrowie
Jest to ogólnie zdrowa rasa. Może się zdarzyć dysplazja stawów biodrowych, rzadziej dysplazja stawów łokciowych i młodzieńcze zapalenie kości (enostoza). Notowano przypadki ropowicy młodzieńczej. Ponieważ jest to duża rasa, istnieje ryzyko wystąpienia ostrego rozszerzenia i skrętu żołądka, dlatego ważne jest odpowiednie żywienie.

Pielęgnacja
Pielęgnacja tej rasy nie jest zbyt kłopotliwa. Pies zdrowy i dobrze karmiony będzie miał zawsze pięknie błyszczącą sierść. Włos należy regularnie czesać zwracając szczególną uwagę na miejsca, gdzie mogą tworzyć się kołtuny. Oczywiście w razie potrzeby psa należy kąpać, ale tylko przy użyciu kosmetyków wysokiej jakości, najlepiej przeznaczonych dla psów długowłosych. Warto regularnie wycinać włosy między palcami i opuszkami (co zdecydowanie zmniejszy ilość piachu przynoszonego do domu).
Pies wystawowy wymaga wizyty u psiego fryzjera. Strzyżenie ma na celu podkreślenie pewnych elementów budowy psa (kształtu głowy, osadzenia ucha, długości szyi, kątowania kończyn, kształtu łapy) oraz sprawia, że pies wygląda po prostu bardziej efektownie.

Gordon jako pies użytkowy
Gordon to doskonały pies myśliwski. Spośród wszystkich wyżłów brytyjskich jest najbardziej wszechstronny. W chodach jest nieco wolniejszy od pozostałych seterów, ale za to niezwykle dokładny. Pracuje nie tylko górnym, ale również półgórnym i dolnym wiatrem. Wystawia w pozycji stojącej, warując lub w półprzysiadzie. Ma twardą stójkę oraz pewny wiatr - w zasadzie nie zdarzają mu się puste stójki. Lubi pracę w lesie, jest doskonałym tropowcem. Potrafi pracować w trudnym terenie, w lesie nie traci kontaktu z przewodnikiem i doskonale zachowuje się w czasie podchodu. Sprawdza się w pracy w wodzie, bardzo dobrze uczy się aportowania.