Atlas psów - lista ras: Hovawart

Nazwa rasy wywodząca się niemieckiego Hof – wachter” czyli stróż podwórza, świetnie oddaje charakter i przeznaczenie tych psów. Hovawart kocha wszystkich członków swojej rodziny, ale jest nieufny wobec obcych. O pojawieniu się intruza informuje swoim przyjemnym, donośnym głosem. Nie ma tendencji do kąsania, ale jego stanowcza postawa wobec nieproszonych gości sprawia, że jest doskonałym stróżem. Jego szczekanie nie jest uciążliwe, gdyż głosu używa w uzasadnionych wypadkach. Niezaczepiany zachowuje się swobodnie, ale z rezerwą wobec obcych. Łatwo i chętnie się uczy. W naszym kraju, coraz więcej psów tej rasy uczestniczy w różnego rodzaju zawodach. Psy te świetnie tropią, a we Francji używane są nawet jako psy przewodnicy niewidomych.

W okresie szczenięcym bardzo ważna jest socjalizacja. W profesjonalnych hodowlach szczenięta tej rasy mają do dyspozycji specjalne place zabaw, aby mogły na nich zdobywać różnego rodzaju doświadczenia. Osobom, których hovawart będzie pierwszym psem poleca się raczej suczkę, pies samiec wymaga doświadczenia w prowadzeniu i pewnej wiedzy teoretycznej na temat postępowania z psem.

Suki są doskonałymi matkami. Porody przebiegają na ogół bez problemów, a szczenięta są troskliwie pielęgnowane przez matki. Dzięki selekcji stosowanej w hodowli, większość hovawartów cieszy się doskonałym zdrowiem, a na dysplazję stawu biodrowego cierpi niewiele z nich.

Szata hovawarta posiada niewielką ilość podszerstka, co sprawia, że jej pielęgnacja jest łatwa. Przeczesanie włosów raz w tygodniu zupełnie wystarcza. Sierść hovawarta nie kołtuni się, nie posiada też intensywnego zapachu towarzyszącego innym psom dużych ras. Nawet hovawarty blond nie wymagają częstych kąpieli, gdyż nie brudzą się. Obok hovawartów o umaszczeniu blond, są jeszcze czarne podpalane i całe czarne. Brak podszerstka nie sprawia jednak, że hovawart jest psem wrażliwym na niskie temperatury. Może mieszkać na zewnątrz i pilnować naszej posesji, musi mieć jednak kontakt ze swoim panem i możliwość wyładowania energii.

Hovawart na ogół nie posiada instynktu łowieckiego i toleruje inne zwierzęta w swoim otoczeniu. Kłopotliwe jednak może być trzymanie dwóch psów samców tej rasy.

Decydując się na szczenię tej rasy warto je nabyć z hodowli, w której psy są wolne od dysplazji i pozytywnie zaliczyły testy psychiczne. Bardzo ryzykowne jest nabycie hovawarta bez rodowodu, gdyż jego rodzicami mogą być psy niedopuszczone do hodowli ze względu na agresję lub lękliwość.

Paweł Kubiak
"Chatka Zielarki"