Atlas psów - lista ras: Shar pei

Wzorzec FCI nr 309

1. KRAJ POCHODZENIA
Chiny
2. PATRONAT
F.C.I.
3. DATA OPUBLIKOWANIA OBOWIĄZUJĄCEGO WZORCA
1999-04-14
4. PRZEZNACZENIE
Pies myśliwski i stróżujący
5. KLASYFIKACJA F.C.I.
Grupa 2 Sznaucery, pinczery, molosy, szwajcarskie psy pasterskie i rasy pokrewne.
Sekcja 2.1 Molosy, typ dogowaty. Nie podlegają próbom pracy.
6. KRÓTKI RYS HISTORYCZNY
Ta chińska rasa istnieje od setek lat w prowincjach nadbrzeżnych Morza Południowochińskiego. Miasto Dialak w prowincji Kwun Tung prawdopodobnie jest miejscem pochodzenia rasy.
7. WYGLĄD OGÓLNY
Aktywny, zwarty pies średniej wielkości, o kwadratowej sylwetce. Pofałdowana skóra na czaszce i kłębie, małe uszy i « hipopotamia » kufa nadają mu unikalny wygląd. Psy większe i mocniejsze niż suki.
8. ISTOTNE PROPORCJE
Wysokość w kłębie Shar-Pei jest niemal równa jego długości ciała, mierzonego od łopatki do guza kulszowego, zwłaszcza u psów. Długość kufy jest niemal równa długości czaszki
9. USPOSOBIENIE
Pies opanowany, niezależny, wierny, przywiązany do swojej rodziny.
10. GŁOWA
Raczej duża w stosunku do wielkości tułowia. Skóra na czole tworzy zmarszczki przechodzące na policzki i niżej tworząc podgardle.
11. MÓZGOCZASZKA
Czaszka: Płaska i szeroka.
Stop: Umiarkowany.
12. TRZEWIOCZASZKA
Nos: Duży i szeroki, pożądany czarny, ale każdy kolor dopuszczalny stosownie do umaszczenia. Szerokie, rozwarte nozdrza.
Kufa: Charakterystyczna dla rasy. Szeroka od nasady do wierzchołka nosa, nigdy zbieżna. Wargi i kufa dobrze wypełnione. Wybrzuszenie u nasady nosa dopuszczalne.
Pysk: Pożądane niebiesko-czarny język, podniebienie, dziąsła i wargi. Różowe plamy na języku dopuszczalne. Cały język różowy w wysokim stopniu niepożądany. U psów o jasnym umaszczeniu cały język jest jednolicie lawendowy.
Szczęki/Zęby: Szczęki mocne, dokładny zgryz nożycowy, tzn. górne siekacze szczelnie przykrywają dolne i są pionowo ustawione w szczękach. Wypełnienie dolnej wargi nie powinno być na tyle duże aby wpływało na zgryz.
Oczy: Ciemne, w kształcie migdałów, o groźnym wyglądzie. Jaśniejsze oczy dopuszczalne przy jasnym umaszczeniu. Skóra, fałdy i włosy otaczające oczy nie mogą zaburzać funkcjonowania oczu i powiek. Jakikolwiek ślad podrażnienia gałki ocznej, spojówki albo powiek w wysokim stopniu niepożądany. Oczy wolne od entropium.
Uszy: Bardzo małe, dość grube, w kształcie trójkątów równobocznych, lekko zaokrąglone na końcach, wysoko osadzone, końcówki skierowane w strone oczu, osadzone dokładnie nad nimi, szeroko, przylegające do czaszki. Stojące uszy w wysokim stopniu niepożądane.
13. SZYJA
Średniej długości, mocna, dobrze osadzona na łopatkach. Luźna skóra pod szyją, ale nie przesadnie.
14. TUŁÓW
Fałdy skóry na tułowiu u dorosłego psa w wysokim stopniu niepożądane, oprócz fałd na kłębie i u nasady ogona, gdzie są one umiarkowanie wykształcone.
Linia górna: Lekko opadająca za kłębem; dalej wznosi się nieznacznie do lędźwi.
Grzbiet: Krótki, mocny.
Lędźwie: Krótkie, szerokie, lekko wysklepione.
Zad: Raczej prosty.
Klatka piersiowa: Szeroka i głęboka.
Dolna linia: Lekko uniesiona w partii lędźwiowej.
15. OGON
Gruby i okrągły, stopniowo zwężający się do końca. Bardzo wysokie osadzenie ogona jest cechą charakterystyczną rasy. Może być noszony wysoko i zakręcony, ściśle skręcony albo słabo zwinięty noszony na boku. Brak lub skrócenie ogona w wysokim stopniu niepożądane.
16. KOŃCZYNY
PRZEDNIE: Proste, średniej długości, o mocnym kośćcu. Skóra na przednich kończynach bez śladu fałd.
Łopatki: Umięśnione, ustawione ukośnie.
Nadgarstki: Lekko pochylone, mocne i elastyczne.
TYLNE: Umięśnione, mocne, umiarkowanie kątowane, oglądane z tyłu prostopadle ustawione do podłoża i równolegle do siebie. Fałdy skóry na udzie i podudziu, śródstopiu podobnie jak zgrubienia skóry na stawach skokowych niepożądane.
Pięty: Nisko ustawione.
Łapy: Średniej wielkości, zwarte, nie płaskie. Palce dobrze wysklepione. Na tylnych łapach brak ostróg.
17. RUCH
Pożądanym ruchem jest kłus. Krok swobodny, wyważony, dynamiczny z długim wykrokiem, mocnym napędem tylnych kończyn. Łapy stawiane nieco zbieżnie przy zwiększonej szybkości. Sztywny krok niepożądany.
18. SZATA
Włos: Charakterystyczny dla rasy: krótki, szorstki i szczeciniasty. Włos jest prosty i nastroszony, ale na kończynach najczęściej przylegający. Brak podszerstka. Włos różnej długości od 1 do 2.5cm. Nigdy nie korygowany.
Umaszczenie: Wszystkie jednolite kolory oprócz białego dopuszczalne. Ogon i tylna strona ud może być jaśniejsza. Ciemniejszy odcień na grzbiecie i na uszach dopuszczalny.
19. WIELKOŚĆ
Wzrost: 44 - 51cm w kłębie.
20. WADY
Każde odstępstwo od wzorca należy traktować jako wadę. Jej ocena powinna być proporcjonalna do stopnia tego odstępstwa.
21. POWAŻNE WADY
Zgryz inny niż nożycowy (niewielki tyłozgryz dopuszczalny).
Niewypełniona kufa.
Plamisty język (nie dotyczy różowych plam).
Duże uszy.
Nisko osadzony ogon.
Włos dłuższy niż 2.5 cm.
22. WADY DYSKWALIFIKUJĄCE
Płytka kufa z wyraźnym tyłozgryzem; przodozgryz.
Cały różowy język.
Dolna warga zwinięta tak, że zakłóca prawidłowość zgryzu.
Okrągłe, wyłupiaste oczy. Entropium, ektropium.
Skóra, fałdy albo włosy zakłócające normalne funkcjonowanie oczu.
Stojące uszy.
Skrócony ogon lub jego brak.
Ciężkie fałdy skóry na tułowiu (oprócz kłębu i nasady ogona) i kończynach.
Niejednomaściste umaszczenie (albinotyczne, pręgowane, łaciate, czarne podpalane, czaprakowe).
23. UWAGI
Psy muszą mieć dwa, normalnie rozwinięte jądra, w pełni usytuowane w mosznie.
Jakakolwiek widoczna ingerencja chirurgiczna (zwłaszcza dotycząca warg i powiek) powoduje, że pies nie podlega ocenie.

Wydawnictwo: Związek Kynologiczny w Polsce, Warszawa 200