Atlas psów - lista ras: Parson Russell Terrier

W ostatnich latach doczekaliśmy się dwóch nowych ras terierów istniejących de facto już od wielu dziesięcioleci. Mowa o Parson i Jack Russell Terrier. Rasy te (za ich twórcę uważany jest anglikański pastor Jonhn (dla przyjaciół Jack) Russell - zawołany jeździec i myśliwy, master elitarnych biegów par force) oficjalnie uznane przez FCI zostały stosunkowo niedawno: Parson Russell Terrier w 1990 roku, a Jack Russel Terrier w 2000 roku.
Przedtem istniały jako Jack Russell Terrier i występowały w dwóch wariantach wzrostu:
1. 14 cali wzrostu - zgodnie z ideałem twórcy rasy Johna Russella

2. 10-12 cali wzrostu - rozpowszechniony po jego śmierci.

W powszechnej świadomości przeciętnego "psiarza" (nie mówimy tu o prawdziwych kynologach) kryterium podziału na obie rasy jest szata: krótka lub szorstka. Tymczasem u obu ras występuje szata krótka, szorstka i złamana, a osobniki o różnej szacie można ze sobą kojarzyć. Podstawowym, choć nie jedynym kryterium podziału jest natomiast wzrost.
Ideą twórcy rasy (Jonhn Russell) był właśnie obecny Parson Russell Terrier jako bardziej przydatny do polowań (w zamyśle pastora miał być psem współpracującym z gończymi w polowaniach par force). Jeśli chodzi o budowę - odsyłamy do standardu- tu tylko chcemy podkreślić, że sylwetka Parsona ma się wpisywać w leżący prostokąt, zbliżony do kwadratu, ale zdecydowanie prostokąt, co odróżnia go od foksteriera. Druga typowa różnica to wyraźny przełom nosowy. Mówimy o tym, ponieważ PRT często przez laików mylony jest właśnie z foksterierem.
W Polsce Parson nie jest tak popularny jak w Europie Zachodniej (m.in. Francja, Niemcy), a w szczególności w USA. Grono jego wielbicieli jednak systematycznie rośnie.

Współcześnie obie rasy, choć mają temperament psów myśliwskich i sprawdzają się jako psy użytkowe (są to także niezrównane "szczurołapy") , są przede wszystkim psami do towarzystwa. O ich popularności zadecydował nie tyle reprezentacyjny wygląd, (bo takiego nie mają), co wspaniały charakter. Psy obu ras mają podobny charakter i temperament. Będą doskonałym kompanem dla ludzi aktywnych, lubiących obcować z psem. Raczej nie jest to pies dla emeryta, za to w domu z dziećmi sprawdzi się doskonale. Nie znosi nudy, w każdej chwili gotów do zabawy i działania. Sprawdza się w psich sportach. Uczy się chętnie i szybko, ale od szczenięcia należy go traktować poważnie i postępować z nim konsekwentnie. Choć niepozorny, jest to "duży pies w małym opakowaniu".
Ostatnio coraz częściej można zobaczyć małe, białe, wesołe pieski w filmach i reklamach- to właśnie one.