Atlas psów - lista ras: Polski owczarek nizinny

POLSKI OWCZAREK NIZINNY

Wzorzec FCI nr: 251
Kraj pochodzenia: Polska
Patronat: FCI
Data opublikowania obowiązującego wzorca: 07.08.1998
PRZEZNACZENIE: Daje się łatwo układać do zadań psa pasterskiego i stróża. Przeniesiony w warunki miejskie jest bardzo dobrym psem towarzyszącym.

Klasyfikacja FCI:
Grupa 1 Owczarki i psy pasterskie (oprócz szwajcarskichpsów pasterskich).
Sekcja 1 Owczarki.
Nie podlegają próbom pracy.

WRAŻENIE OGÓLNE: Polski Owczarek Nizinny jest psem średniej wielkości,krępej muskularnej budowy o długim, gęstym owłosieniu. Odpowiednio pielęgnowany włos sprawia, że pies ma wygląd efektowny i budzi zainteresowanie.

ISTOTNE PROPRCJE: Wysokość w kłębie do długości tułowia jest jak 9:10.
Stosunek długości kufy do długości czaszki jest jak 1:1, lub kufa nieco krótsza.

CHARAKTER: Usposobienie ma żywe, jest opanowany, bystry, czujny, obdarzony doskonałą pamięcią. Odporny na niesprzyjające warunki zewnętrzne.

GŁOWA: Proporcjonalna, średniej wielkości, nie za ciężka, z silnym zarostem czoła, policzków i brody, wskutek czego wydaje się większa, niż jest w rzeczywistości.

MÓZGOCZASZKA:
Czaszka: W miarę szeroka, lekko wysklepiona. Bruzda czołowa i guz potyliczny wyczuwalne.
Stop: Wyraźnie zaznaczony.

TRZEWIOCZASZKA:
Nos: O dużych nozdrzach, barwy jak najciemniejszej, możliwej przy danym umaszczeniu
Kufa: Mocna, tępo ścięta. Grzbiet nosa prosty.
Wargi: Przylegające, o brzegach w kolorze nosa.
Uzębienie: Mocne szczęki. Zęby mocne, zgryz nożycowy lub cęgowy.
Oczy: Średniej wielkości, owalne, nie wypukłe, koloru orzechowego, o żywym i przenikliwym wyrazie. Brzegi powiek ciemne.
Uszy: Wiszące, osadzone umiarkowanie wysoko, średniej wielkości, kształtu sercowatego, szerokie u nasady, przednią krawędzią przylegające do policzków, ruchliwe.

SZYJA: Średniej długości, silna, muskularna, bez podgardla. Noszona raczej poziomo.

TUŁÓW: Sylwetka raczej prostokątna niż kwadratowa.

Kłąb: Wyraźnie zaznaczony.
Grzbiet: Prosty, silnie umięśniony.
Lędźwie: Szerokie, dobrze związane.
Zad: Krótki, lekko ścięty.

Klatka piersiowa: Głęboka, umiarkowanej szerokości, żebra wysklepione, nie płaskie, ale nie beczkowate.
Brzuch: Lekko podkasany.

OGON:
Ogon krótki albo szczątkowy od urodzenia, albo bardzo krótko cięty.
Ogon jeżeli niecięty dość długi, obficie owłosiony. U psa odprężonego opuszczony, u psa podnieconego

wesoło uniesiony nad grzbietem, nigdy zawinięty w pierścień lub położony na grzbiecie.
Ogon skrócony (średniej długości) niecięty noszony dowolnie.

KOŃCZYNY PRZEDNIE: Widziane z boku i z przodu - pionowe i proste. Mocny kościec zapewnia dobrą postawę.

Łopatki: Szerokie, średniej długości, ukośne, dobrze przylegające, silnie umięśnione.
Śródręcza: Lekko ukośne w stosunku do przedramienia.
Łapy: Owalne, zwarte, palce lekko wysklepione, opuszki twarde, pazury krótkie, możliwie ciemne.

KOŃCZYNY TYLNE: Widziane z tyłu – pionowe, dobrze ukątowane.
Uda: Szerokie, dobrze umięśnione.
Stawy skokowe: Wyraźnie zaznaczone.
Łapy: Zwarte, owalne.

CHODY/RUCH: Swobodny, posuwisty stęp lub kłus, czasami również inochód.

SKÓRA: Ściśle przylegająca, nie tworzy fałd.

SZATA:
Włosy: Całe ciało psa okrywa gęsta, gruba, kosmata sierść o miękkim podszyciu.
Włos prosty, dopuszczalny lekko falisty. Włosy opadające z czoła w sposób charakterystyczny przysłaniają oczy.
UMASZCZENIE: Wszystkie umaszczenia dopuszczalne.

WYMIARY:
Wysokość w kłębie:
Psy 45-50 cm.
Suki 42-47 cm.
Nie jest pożądane zmniejszanie wymiarów poniżej wzorcowych i hodowanie psów zbyt delikatnych, ponieważ polski owczarek nizinny powinien zachować charakter psa użytkowego.

WADY: Każde odstępstwo od wzorca należy traktować jako wadę. Jej ocena powinna być proporcjonalna do stopnia tego odstępstwa.

UWAGA: Psy muszą mieć dwa, normalnie rozwinięte jądra,w pełni usytuowane w mosznie