Atlas psów - lista ras: Rosyjski Toy

 

Rosyjski Toy


Dane ogólne
Długość życia: 12-15 lat
Pies wzrost: 20-28 cm
Pies waga: 1-3 kg
Suka wzrost: 20-28 cm
Suka waga: 1-3 kg


Informacje o rasie
Wzorzec rasy »
Hodowcy »
Reproduktory »
Ogłoszenia - szczeniaki/psy »
Porady i artykuły »
Mini galeria
Galeria zdjęć »
Filmy »

Cechy tej rasy:



Opis rasy:
W lutym 2006 roku oficjalnie została uznana rasa rosyjski toy, która jeszcze niedawno był lepiej znany jako "moskiewski toy terier".

Rasa ta, jedna z najmniejszych na świecie, została zaliczona do grupy IX i sekcji 9- tej wspólnie ze spanielami kontynentalnymi, a nie do grupy III, jak mogłaby sugerować pierwotna nazwa.

W Rosji miniaturowe pieski były bardzo modne już za czasów carycy Katarzyny, a w czasach napoleońskich posiadanie maleńkiego czworonoga należało do dobrego tonu. Na początku XX wieku, jako pieski do towarzystwa, wielką popularnością cieszyły się Rosji miniaturowe teriery angielskie. Niestety wojna, a następnie rewolucja i następujące po niej lata to nie był to czas dobry dla hodowli luksusowych miniaturowych piesków do towarzystwa. Jednak mimo dziejowej zawieruchy, Rosjanie nadal chętnie trzymali w domach malutkie pieski, z tym że często były to po prostu miniaturowe mieszańce w typie teriera. W latach pięćdziesiątych przystąpiono do planowej hodowli i populacja miniaturowych terierów szybko rosła, zyskując coraz więcej miłośników, gdyż trudne warunki miejskie nie sprzyjały trzymaniu w ciasnych mieszkaniach dużych psów. Praca hodowlana dążyła do otrzymania jak najmniejszego
pieska o efektownej urodzie a jednocześnie zbliżonego charakterem do większych ras - odważnego i sprawnego fizycznie. 12 października 1958 w miocie po rodzicach, z nieznacznie dłuższą sierścią, narodził się piesek o wyjątkowo obficie owłosionych uszach - połączony z suczką o nieco przedłużonym włosie, stał się on ojcem szczeniąt, które już wyraźnie posiadały bujniejsze owłosienie - w ten sposób narodziła się długowłosa odmiana, do której utrwalenia przyczyniła się moskiewska hodowczyni Eugenia F. Zarowa. Nowa rasa szybko zyskiwało zapalonych miłośników, do Polski sprowadziła ją już w latach osiemdziesiątych znana hodowczyni ras miniaturowych Anna Fangor-Witalis (hodowla Fangor). Niestety, ponieważ rasa była uznana wyłącznie lokalnie w ZSRR, po kilku latach zniknęła z polskich wystawowych ringów. Jednak na terenach byłego ZSRR moskiewskie toy teriery były nadal bardzo
popularne, szczególnie w miastach, a uzdolnieni hodowcy uzyskali bardzo małe, efektowne pieski o dość wyrównanym typie, ekonomiczne w utrzymaniu i niewymagające skomplikowanej pielęgnacji. Szczególnie oryginalnie prezentują się długowłose toye, podczas gdy w przypadku odmiany krótkowłosej zwrócono nacisk na efektowne umaszczenie: obok najbardziej powszechnych rudych, sobolowych czarnych podpalanych, można zobaczyć toy teriery brązowe - podpalane i błękitne - podpalane - te ostatnie: tak zwane "gołębie" są szczególnie cenione i poszukiwane.

Dzisiejszy rosyjski toy to maleńki, elegancki piesek o kwadratowej sylwetce, wysokonożny i drobnokościsty. Dymorfizm płciowy jest tylko nieznacznie zaznaczony, natomiast psy i suki wyraźnie się różnią charakterem.

Te miniaturowe pieski są bardzo serdeczne i wyjątkowo przywiązane do opiekuna, ale (uwaga!) są też o niego bardzo zazdrosne. Dolew krwi teriera i pinczera obdarzył je bujnym temperamentem i odwagą, jeśli uznają, że ich właściciel może być zagrożony, potrafią bezpardonowo zaatakować nawet ludzi i duże psy.

Sprawa charakteru w przypadku toya, jest bardzo istotna- to nie jest łagodny pies!! I, o ile doskonale sprawdza się jako towarzysz osób starszych (typowy piesek "dla babuszki"), to w przypadku dzieci zdecydowanie zawodzi, zarówno z powodu charakteru jak i zdrowia (psy krótkowłose są szczególnie podatne na złamania, a długowłose mają duże i narażone na urazy oczy), jak i przede wszystkim- z powodu charakteru.
Nie oszukujmy się, psy, które przeżyły 2 wojny światowe, rewolucję, i, przede wszystkim - komunizm- muszą być odpornymi zwierzętami o zdecydowanym charakterze. Toy jest urodzonym dominantem, a zarazem wyjątkowo bystrym zwierzakiem. Wyczuwa każdą słabość opiekuna i dąży do przejęcia pozycji "szefa" czyli zwierzęcia "alfa", a zatem wymaga zdecydowania i konsekwencji w postępowaniu. Ta rasa powstała jako krzyżówka małych terierow i pinczerów, obu ras używanych pierwotnie do polowania na szczury, a więc bynajmniej nie łagodnych. Dopiero nie tak dawne przypuszczalne krzyżówki z rasami ozdobnymi (chihuahua, papillon) złagodziły nieco charakter psów długowłosych, ale nie do tego stopnia, aby uczynić z nich łagodne zwierzaki wylegujące się na kolanach opiekunów całymi dniami. Trzeba jednak przyznać, ze odpowiednio wychowany toy może być wspaniałym towarzyszem - uczy się bardzo szybko, potrafi być karny, a , poza tym, posiada silny instynkt obronny i terytorialny- doskonale pilnuje domu i broni opiekuna, a mimo małych rozmiarów ciała, zęby ma nierzadko duże i mocne. Jest tez bardzo sprawny fizyczne, a długie nóżki (pożądana jest sylwetka "sarenki") pozwalają mu na spacerach bez trudu dotrzymywać kroku człowiekowi- na wystawach ocenia się toye w szybkim marszu a nawet- w kłusie! W Czechach toye startują z powodzeniem w zawodach agility (choć, trzeba przyznać, że są to toye wyjątkowo rosłe - jak na rasę).
Jako pies dla osób starszych toy wydaje się być naprawdę niezastąpiony. Łatwo się uczy, jego wymagania są bardzo ograniczone - zadawala się 5 dag karmy dziennie- i nie wymaga żmudnej pielęgnacji włosa, rzadko także choruje - trzeba tylko dopilnować, aby za bardzo nie przytył, bo zdarzają się tez toye o apetycie.... bernardyna, choć oczywiście, nie brak tez zwierząt wybrednych, które w ten sposób usiłują wywierać presję na opiekuna. W dodatku toya można ze sobą wszędzie zabierać- mieści się nawet w niedużej torbie.
Jak wszystkie pieski terrierowate, toye są dość szczekliwe, jednak, jako rasa wyhodowana głownie z myśla maleńkich mieszkaniach w moskiewskich blokach, dostosowaly sie takze i do warunków wielkomiejskich - można je bez trudu nauczyć większej powściągliwości w szczekaniu, bez szkody dla wrodzonej czujności.
W stosunkach z innymi zwierzętami, toy usiłuje dominować, wiec nie należy go raczej łączyć z rasami o podobnym charakterze, do kotów natomiast potrafi się przyzwyczaić bez problemów, nie widziałam także, aby któryś z moich psów przejawiał agresję np w stosunku do królika czy świnek morskich...
Małgorzata Caprari
"Aristos"


Mini galeria