Atlas psów - lista ras: Basset artezyjsko - normandzki

O RASIE:
Basset artezyjsko – normandzki jest jednym z najbardziej inteligentnych i wesołych psów gończych. Oprócz pierwszorzędnych cech psa myśliwskiego to także ceniony pies do towarzystwa dla całej rodziny. Jeśli będzie mógł żyć w ciągłym kontakcie z właścicielem, będzie najszczęśliwszy. To pies uwielbiający ludzką obecność, pełen serca, niezwykle przywiązany do swoich właścicieli. Doskonale czuje się zarówno w ludzkiej jak i w psiej sforze. Bardzo dobrze dogaduje się z innymi zwierzętami – niekoniecznie psami.
Pamiętajmy, że Basset to pies myśliwski. Jeśli ma doświadczenie w polowaniach to bezbłędnie głosi ślad, nie zmyli tropu i nie zejdzie z niego samowolnie. Może polować w sforze lub w pojedynkę. To tropiciel o silnym, niskim głosie i doskonałym węchu. Sprawdza się w terenie otwartym jak i w najgęstszych zaroślach. Podczas polowania korzysta ze swojej wytrwałości i inteligencji, ścigając zwierzynę - nie daje jej na moment odetchnąć.

Pochodzi z Francji, gdzie jest bardzo popularny. W Europie często pozostaje ciekawostką wystaw kynologicznych. W Polsce basset artezyjsko normandzki jest psem unikatowym. Jako hodowla tych przepięknych psich osobistości zachęcamy do kontaktu z nami w razie pytań i wątpliwości. Chętnie opowiadamy o naszych bassetach i zawsze jesteśmy otwarci na odwiedziny.

Trochę historii
Basset artezyjsko normandzki to pies stworzony do polowań z bronią palną na króliki i zające. Obecnie głównie idzie na trop dzika.
Psy te pochodzą od dużych psów gończych. Ich krótkie nogi powstały w skutek mutacji genetycznej. Zjawisko to występuje także u innych zwierząt.
W kraju z którego pochodzą – Francji- występowały 2 typy bassetów (artezyjski i normandzki) hodowanych przez dwóch niezależnych hodowców : hrabiego le Coutelux de Canteleu i Louis Lane . Typ normandzki – dosyć ciężki i łagodny, oraz artezyjski – w porównaniu z normandzkim lekki, zwinny. Z ich skrzyżowania powstał wyśmienity pies myśliwski. Od 1890 r. hodowany w czystości rasy jako basset artezyjsko normandzki

CHARAKTER
Cierpliwy i sympatyczny. Serca podbija swoim wyglądem - smutnego klauna. Bardzo inteligentny, dynamiczny, samodzielny oraz posłuszny. Ma wszystkie zalety pierwszorzędnego psa gończego. Jest obdarzony silnym instynktem terytorialnym (doskonale pilnuje swojego domu) oraz basowym i donośnym głosem. W styczności z nim, żaden „domownik na gapę” - nie wygra. Mając go za członka rodziny nie musisz się już martwić niechcianym zwierzakiem czy „wścibskim sąsiadem”.

Żyją stosunkowo długo. Jego odejście wiązać się będzie z ogromną pustką i żalem, ponieważ wobec swojego właściciela zawsze jest miły serdeczny, wierny i bardzo przyjacielski.
Bassety uwielbiają wszelkiego rodzaju gry i zabawy, dlatego te bardzo ruchliwe zwierzęta sprawdzają się doskonale w chowaniu z dzieckiem. Młodzi mieszkańcy muszą jednak pamiętać, aby czworonożnego przyjaciela nie ciągnąć za długie uszy i uszanować jego prawo do dziennej drzemki.
Mimo upływu lat pies ten chętnie chodzi do lasu w późniejszym wieku. Posiada krótkie, mocne (mogą być wygięte) na zewnątrz kończyny przednie, łopatki skośne i umięśnione, uda okrągłe i mocno umięśnione, stawy skokowe mocne stosunkowo nisko osadzone i wyraźnie kontowane. Ma żelazne zdrowie. Sierść łatwa w pielęgnacji. Jest wytrwały, łatwy do ułożenia, inteligentny, przywiązany do swojego właściciela.

Doskonale głosi ślad, nigdy nie zmyli tropu i nie zejdzie z tropu samowolnie. Nie będzie ślepo ścigać zwierzyny ponieważ zdaje sobie sprawę że na swych krótkich nogach czasami nie ma szans jej dopaść. Będzie korzystać ze swojej wytrwałości i inteligencji. Będzie cały czas tropić i głosić aż do podprowadzenia zwierzyny na linię strzału. Ma szalenie czuły węch, niski silny głos, jest bardzo cierpliwy, chętnie chodzi na polowania.
Wymaga dbałości o naukę posłuszeństwa, okazywania stanowczości lecz nie powinno się wobec niego być zbyt wymagającym. Chętnie się uczy. Kocha ruch na powietrzu. Naukę powinno rozpocząć się we wczesnej młodości, będzie pamiętać to czego się nauczył do końca życia. Przetrenowanie takiego psa zniechęca go do pracy. Nie powinno się go karcić za popełnione błędy . Powinno się go nagradzać to daje lepsze efekty.

UŻYTKOWOŚĆ
To kolejny temat rzeka. Ale zaczniemy tu od słów każdego kto twierdzi, że pies coś ma w sobie albo nie:

Bez prawidłowego uczenia od wieku szczenięcego naszego basseta: karności i posłuszeństwa wobec wielu czynników nie ma sensu zaczynania układania psa pod kontem łowiska. Bez znaczenia czy jest to las czy pole.

Układam psy od maleńkości pierw wyżły, później wyżły kontynentalne (spaniel bretoński) a od dłuższego czasu psy gończe i tropowe. Grupa 6-sta stała się niemal moim „konikiem”. Obecnie w swej hodowli posiadam takie rasy jak gończe polskie, gończe berneńskie, ogary polskie a od niedawna bassety artezyjsko-normandzkie. Pracowałem również z psami innych ras od posokowców czy psach Hamiltona. Więc nie jestem fanatykiem jednej rasy i chyba obiektywnie potrafię dostrzec różnicę.
Nie będę również rozstrzygał odwiecznej dysputy w kwestii różnicy pracy psa podczas prób, konkursów od pracy w łowisku.
Pies natomiast jeśli ma polować to będzie polował. Bez znaczenia jaki on ma instynkt łowiecki. Większość naszego sukcesu zależy od nas samych. Czy prawidłowo wskażemy jemu drogę. Czy nie popełnimy szkolnych błędów. My uczymy się całe życie podobnie pies. Wspaniałym czynnikiem dla basseta jest nauka psa wraz z innym psem. My nie „latamy” na czterech łapach – one już tak. Jeśli będziemy uczyć naszego juniora wraz z innym „profesorem” pójdzie nam to znacznie łatwiej.

Podczas konkursów pies gończy oceniany jest w następujących konkurencjach: odłożenie, prowadzenie psa przy nodze, posłuszeństwo, oraz praca psa na tropie. Dokładny opis konkurencji jest zamieszczony na stronie PZŁ. Nieco odmienne są konkursy w Czechach (znane już wielu basseciarzom w Polsce i zagranicą), które to nie mają do końca odpowiednika w polskich próbach czy konkursach. Przez dwa dni konkursu BZ ocenia się wszechstronność psa jako gończego i predyspozycje do wykonywania polowania. Pierwszego dnia określa się realność w rzeczywistym polowaniu w łowisku na wolno żyjącym głównie dziku, danielu a coraz częściej lisie i zającu. Polowanie zaczyna się około 8-9 a kończy się 15-17 . Sędziowie oceniają nie tylko gon ale również podstawy posłuszeństwa: prowadzenie psa przy nodze po linii podczas zajmowanych stanowisk przez myśliwych czy już samo zachowanie się przed pójściem w miot. Drugi dzień to już zgoła podobny do naszych konkurencji oszczekiwanie, odłożenie, posłuszeństwo, oraz praca na farbie.
Taki konkurs bardziej realnie przypomina nam służbę myśliwemu w łowisku.

Basset artezyjsko-normandzki to pies nie tylko w gon (pogoń za zwierzyną) to również wspaniały tropowiec. Bardzo sporadycznie pracuje górnym wiatrem co jest typowe na ostatnich metrach np. dla gończych szwajcarskich czy francuskich (Français blanc et noir).
Basset artezyjsko-normandzki potocznie zwany w Polsce Artezjanem bez większego problemu współpracuje z innymi rasami! Gorzej już jest z samcami trzymanymi pojedynczo. Psy ze złaj (złaja - składa się z trzech i więcej psów tej samej rasy albo różnych ras, bez względu na płeć), sfory (sfora - to dwa psy tej samej rasy, lecz różnej płci) parą (para - to psy tej samej rasy i jednakowej płci albo różnych ras, bez względu na płeć) nie mają z tym już większego problemu.
Bez problemu pracują w pojedynkę! Podobnie jak Bloodhound (Chien de Saint-Hubert, Pies św. Huberta) czy potocznie zwane Houndy (Basset Hound). Specjalnie pokazuje duży dysonans budowy ciałą dwa ciężkie psy BloodHound około 55 kg i Hound ponad 30 kg. niech nikogo nie zmyli jego pseudo ociężałość. A tu Artezjan do 20 kg. to już nam skazuje jego predyspozycje w łowisku. Szybki gończy polski – super pies, gończy berneński z rewelacyjnym gonem niespotykanym wśród innych psów gończych z melodią do pozazdroszczenia – też nie. Francuzi wymyślili psa dla nemrodów. Czytamy to w starych księgach z Francji. Artezjany były i nadal są używany do polowań w sforze na zwierzynę wymagającą tak wolnych psów gończych, żeby jej nie przegoniły zbyt szybko za flankę. Właśnie za względu na wolniejszy bieg Artezjany były hodowane do tych celów, do których psy długonożne były zbyt szybkie.

Wielokrotnie powtarzałem i będę powtarzał polowanie bez psa to jak wesele bez panny młodej albo bez muzyki.
Dlatego właśnie przy odbudowanej już populacji GP (gończego polskiego również rozsławionego zagranicą) odbudowywanej populacji OP (ogara polskiego) mamy idealne warunki na uzupełnienie niszy którą dostrzegli francuzi a my jeszcze nie. Artezjan - wolniejszy od GP, lżejszy od OP cóż więcej. Jamnik szorstkowłosy – ok. super dzikarz ale dlaczego nie tak popularny we Francji? Terier za szybki „wariat” ale niezrównany w boju z dzikiem.

A jak przystało na normalnego (nie kanapowego) psa myśliwskiego bez problemu aklimatyzuje się w kojcu w przeciwieństwie od wielu innych „kanapowych ras”. We Francji psy te są licznie trzymane w sforach podobnie jak w Anglii tak często spotykane w hrabstwie Hampshire English foxhound (FCI nr 159).

PRZYDATNE INFORMACJE
Jest to pies gończy, który uwielbia ludzką obecność i sympatię. Nie jest tak wygodnicki i ciepłolubny jak basset hound, ale uwielbia w domowym zaciszu wyciągnąć się na miękkich poduszkach. Jego długość nie przeszkadza mu we wskakiwaniu do tapczan czy krzesła Doskonale czuje się w domowych pieleszach ale równie dobrze czuje się wśród pobratymców na zewnątrz domu .
Żywienie:
Pamiętajmy, żeby ze względu na jego wzrost i długość uszu umiejętnie dostosować miskę. Dzienne zapotrzebowanie basseta to około 220 g chudego, drobno pokrojonego mięsa, do tego 110 g gotowanego ryżu, makaronu lub płatków i około 110 g gotowanych warzyw. Dodatkowo posiłki powinny być wzbogacane o dodatek witamin i minerałów. Można stosować doskonałej jakości gotowe karmy - ale kwestia karmienia to temat rzeka – więc możemy o tym rozmawiać godzinami ?
Najlepszymi smakołykami, które mogą posłużyć jako nagroda, są dla nich; kość cielęca lub wołowa. Pamiętajmy, że kości z drobiu, królika czy jagnięcia – zwłaszcza gotowane mogą być niebezpieczne, gdyż łupią się na nie ostre groźne drzazgi, mogące przebić jelita. Nie wolno nam także zapominać, że bassety szybko tyją, dlatego należy zadbać o jego codzienny ruch. Pod żadnym pozorem nie można także ulegać jego „maślanym oczkom” proszącym przy stole, ponieważ dojadanie między posiłkami szkodzi jemu zdrowiu.
Zdrowie i pielęgnacja
Bassety cieszą się żelaznym zdrowiem. W stosunku do swojej wielkości długi lecz mocnej proporcjonalnej budowy. Jest to zdrowa rdzenna rasa francuska. Nie ma nic wspólnego z ogólnie przyjętym pojęciem chorowitości bassetów. Trzeba pamiętać jedynie o tym, że przedzierając się przez krzaki w pogoni za zwierzyną często drapie lub kaleczy swoją skórę (jest to związane z jego pasją do tropienia). Należy także uważać na nadmierne słońce, ugryzienia owadów czy kleszczy.

Należy kontrolować stan oczu, nosa , długich uszu, które umożliwiają wentylację ucha środkowego. Bassety są bardzo łatwe i wygodne w pielęgnacyjnym utrzymaniu. Ich krótka, gęsta i przyległą sierść eliminuje wizyty u fryzjera. Zabłocone łapy, brzuch doprowadzamy do porządku za pomocy wilgotnej szmatki. Należy także pamiętać o stanie pazurów, które jeśli, same nie zostaną zdarte, należy podciąć.



Małgorzata i Paweł Roszak - Semper Cordis FCI
www.fransebasset.pl

Artur Wyczółkowski – mener hodowli psów gończych Gończa Złaja FCI
www.goncze.com.pl