Top 15 – rady dla świeżo upieczonych właścicieli czworonogów

Nie ulegaj pokusie “zrobienia wyjątku”. Jeśli chcesz mieć dobrze wychowanego psa, który rozumie, co mu wolno, a czego nie powinien robić, nie wprowadzaj go w błąd, pozwalając mu dziś robić rzeczy, za które jutro będziesz go strofować. Frustracja Twojego psa będzie wynikała z Twojego postępowania.

Nie musimy (wręcz nie możemy) wymagać od szczeniaczka warowania przez kilkanaście minut na środku ogromnego parku rozrywki, jednak od samego początku powinniśmy uczyć go prostych i pożytecznych zachowań, takich jak: reagowanie na swoje imię, spokojne oczekiwanie na wyjście na dwór, poznanie swojego legowiska czy też akceptowanie czynności pielęgnacyjnych.

Zaplanuj pierwsze tygodnie w taki sposób, aby wyznaczyć sobie cele na każdy dzień. Jednego dnia zapoznaj psa z sąsiadami, innego naucz go siadania na komendę, następnego zabierz na przejażdżkę samochodem. Dzięki konkretnemu planowi opisanemu wcześniej i umieszczonemu w widocznym miejscu, nie zapomnisz o niczym istotnym, jak również nie będziesz szukał wymówek, aby wychowanie zacząć “od jutra”.

Jeśli nie jesteś pewien od czego powinieneś zacząć w zakresie wychowania psa i opieki nad szczenięciem, ustal wcześniej swoje priorytety wraz z hodowcą (znającym doskonale daną rasę i konkretnego szczeniaka) lub z trenerem, który stworzy program ćwiczeń dopasowany idealnie do Twoich potrzeb. Nie zostawiaj sobie tego na “później”! Plan musi się pojawić najpóźniej z przybyciem nowego pieska do domu.

Do 12 tygodnia trwa okres socjalizacji psa. Jest to okres, w którym powinniśmy pokazać psu jak największą ilość osób, zwierząt, przedmiotów, miejsc, zapoznać z dziesiątkami dźwięków i zapachów, aby zapobiec ewentualnemu strachowi przed nimi w przyszłości. Kiedy okno socjalizacyjne się zamknie, będzie o wiele trudniej przyzwyczaić psa do różnych sytuacji, wręcz niektóre odruchy lękowe będą niemożliwe do naprawienia. Nie opóźniaj przystąpienia do ćwiczeń socjalizacyjnych.

Pamiętaj, że szczeniak uczy się na podstawie konsekwencji swoich zachowań. Jeśli coś, co zrobił, przynosi mu korzyść, to będzie to zachowanie powtarzał, aby w przyszłości ponownie uzyskać daną nagrodę. Jeśli z kolei po wykonaniu danej czynności zdarzy się coś nieprzyjemnego, pies może unikać powtarzania tej czynności, jak również bać się miejsca, w którym aktualnie się znajdował oraz człowieka, jaki mu towarzyszył. Dlatego zdecydowanie bezpieczniej jest nagradzać psa, niż go karać, co może przynieść niechciane efekty w postaci niechęci lub strachu.

Skoro wymierzanie “kary” jest obarczone znacznym ryzykiem (oraz możliwością niezrozumienia jej przez psa), zdecydowanie lepszy jest zupełny brak reakcji na złe zachowanie czworonoga i nagradzanie go za to, co robi dobrze. Mały piesek szybko zrozumie, że skakanie na człowieka nie przynosi żadnego efektu, zatem nie warto tego zachowania powtarzać, a z kolei grzeczne siedzenie przed właścicielem powoduje ulubione głaskanie, więc sam zacznie prezentować komendę “siad”, oczekując na pieszczoty.

Pies nie rozumie długich ludzkich monologów. Lepiej sprawdzają się krótkie komendy i sygnały słowne oraz optyczne. Wybieraj takie słowa, które nie będą brzmieć podobnie. Używaj tylko jednej komendy do danego zachowania. Zdecyduj, które słowo będzie oznaczało pochwałę, a jakim poinformujesz psa, że zrobił coś źle. Twoje komunikaty muszą być jasne i zrozumiałe oraz nie powinny podlegać modyfikacjom przez całe życie pieska.

Korzystając z książek albo z filmików instruktażowych postaraj się poznać jak najwięcej sygnałów, jakie wysyłają do nas psy. Nawet szczeniak będzie komunikował Ci wyraźnie, czy się czegoś boi, a może coś go boli. Poznanie psiej mowy ciała oraz sygnałów stresowych jest kluczowe do właściwego porozumienia z psem oraz odpowiedniego zapoznania go z innymi czworonogami i ludźmi.

Poznaj możliwości nagradzania swojego czworonoga. Poza smakołykami możesz zaoferować mu kontakt socjalny (głaskanie, mówienie do niego, patrzenie) oraz zabawę w różnych wariantach. Wykorzystuj radosną modulację głosu i emocje. Pokaż swojemu psu, że naprawdę cieszysz się z tego, że przybiegł do Ciebie po usłyszeniu swojego imienia. Z kolei, jeśli przydarzy mu się wpadka – absolutnie nie śmiej się, nie mów wesołym tonem, dla psa Twoje emocje będą jasną informacją czy zrobił coś dobrze, czy źle.

Zarówno nagrody, jak i kary, nie działają wstecz. Jeśli chcesz pochwalić psa za wykonanie komendy, np. zrobienie siusiu na trawniku, wydaj odpowiednią nagrodę natychmiast, a nie po powrocie do domu. Jeśli z kolei zobaczysz na podłodze morką kałużę, a pies w tym czasie śpi w swoim legowisku, na nic nie zda się Twoja irytacja i wrzaski – tylko wystraszysz czworonoga i sprawisz, że zacznie się Ciebie bać, zupełnie nie mając pojęcia o tym, że chodzi o dawne siusiu na panelach.

Lepiej zapobiegać niż leczyć! Zdecydowanie ta teoria doskonale sprawdza się przy wychowaniu szczeniaka. Jeśli raz zdarzy mu się zjeść chleb rozrzucony dla ptaków, będzie próbował go szukać na każdym kolejnym spacerze. Staraj się zapobiegać wypadkom poprzez stosowanie długiej linki ciągnącej się za psem, kagańca w przypadku spacerów wśród rozrzuconego jedzenia, klatki lub izolowania psa w trakcie pozostawania go samotnie w domu, aby nie bawił się niedozwolonymi przedmiotami oraz nie wyrządził sobie tym samym krzywdy.

Naucz psa przebywania w klatce, nawet jeśli dziś wydaje Ci się, że skorzystasz z tego tylko w trakcie jednych wakacji. Szybko przekonasz się, że przewożenie psa w transporterze jest wygodne dla Ciebie i czworonoga, a pozostawienie go w hotelu w zamknięciu pozwoli Ci na zrelaksowanie się i brak zmartwień o hotelowe mienie. Umiejętność ta przyda się niespodziewanie na zawodach, jak również w trakcie hospitalizacji u weterynarza lub na wystawie.

Nie ma nic lepszego niż zabawa z czworonogiem, która jest sposobem na zacieśnienie więzi, pozwala budować prawidłowe relacje i poprawia zaufanie psa do przewodnika. Dzięki mądrej zabawie możesz w doskonały sposób zaspokoić potrzeby swojego czworonoga, nawet nie wychodząc z domu. Możesz wybierać pomiędzy różnymi aktywnościami: od sztuczek węchowych, poprzez tropienie, aż po przeciąganie i szarpanie się zabawkami oraz widowiskowe łapanie frisbee w wysokim wyskoku.