Dzikie psy posiadają stojące uszy, jednak niektórzy nasi udomowieni pupile posiadają ich zupełnie odmienne odpowiedniki.
W naturze wyłącznie młode osobniki posiadają oklapnięte uszy, dlatego zwisające uszy można uznać za efekt udomowienia.
Odmienne lokalizowanie dźwięków
Psy posiadające stojące uszy bardzo dokładnie lokalizują źródło dźwięku. Potrafią poruszać nimi i odwracać je w kierunku zasłyszanego odgłosu. Z kolei psy o ciężkich i obwisłych uszach słyszą inaczej. Ich słuch jest oczywiście równie dobry, ale gorzej lokalizują kierunek dźwięku. U niektórych ras uznawane jest to wręcz za zaletę, szczególnie u psów tropiących i myśliwskich, które w największej mierze posługiwać się mają zmysłem węchu.
Szczenięcy wygląd
Psy o oklapniętych uszach przypominają w dużej mierze szczeniaki, są często uznawane za bardziej przyjazne i częściej wybierane przez osoby szukające spokojnych psów. Istnieje przeświadczenie, jakoby psy o sterczących ostrych uszach były bardziej agresywne i wrogo nastawione do otoczenia, co oczywiście jest wyłącznie kwestią postrzegania danego psa.
Upodobanie do fal
Ludzie chętnie wybierają psy z długimi uszami dodatkowo porośniętymi włosami. Spaniele, cavaliery czy charty afgańskie mają uszy z długim włosem, który przypomina nieco ludzki wygląd i działa na rzecz ich popularności.
Predyspozycja genetyczna
Ucho psa może być całkowicie stojące, w połowie załamane na różne sposoby jak też całkowicie oklapnięte. Często w obrębie danej rasy obserwuje się różne rodzaje psich uszu, które czasem są akceptowane przez wzorzec rasy, a czasem nie.
Ucho na komendę
Istnieje wiele nieprawdziwych legend, jak też rzeczowych porad dotyczących sztucznej zmiany ustawienia ucha psa. Niektórzy posiadacze czworonogów kleją je taśmą, suplementują preparatami wzmacniającymi chrząstkę stawową, masują, jedne uszy są podatne na zmianę, a inne mimo wielu prób i tak uształtują się zgodnie z naturą.
Ucho zależy od emocji
Niektóre psy mają nieświadomą umiejętność zmiany kształtu załamania swojego ucha. Dotyczy to zwłaszcza pobudzających się psów pasterskich i myśliwskich, które w trakcie pracy potrafią zmienić kształt całkowicie lub częściowo załamanego ucha na rzecz stojących sztywno radarów. Jak tylko pies przestaje pracować, uszy wracają do normalnego położenia.
