Atlas psów - lista ras: Shih tzu

Wzorzec FCI nr: 208

Kraj pochodzenia: Tybet
Patronat: FCI
Data publikacji obowiązującego wzorca: 24czerwca 1987 r.
Przeznaczenie: pies do towarzystwa
Klasyfikacja FCI:
Grupa 9 Psy ozdobne i do towarzystwa
sekcja 5 Rasy tybetańskie. Nie podlega próbom pracy

KRÓTKA HISTORIA: Rasa pochodzi z Tybetu. Psy te zaliczane są do najstarszej rasy wywodzącej się od Ihasa apso oraz pekińczyka. W XVI wieku zgodnie z obowiązującym zwyczajem, psa tego ofiarowywano w Chinach każdemu ważnemu gościowi. Był to wyraz przychylności i sympatii cesarskiego dworu. W 1930 roku sprowadzono z Chin do Anglii psy, które początkowo uważane były za Ihasa apso. Jednak nie sposób było nie zauważyć różnic w kształcie głowy i włosie obu ras. Długo sprzeczano się, czy w przypadku tych psów, zwanych właśnie shih-tzu, chodzi o odrębną rasę, czy też o nieco odmiennego Ihasa apso. Rację mieli jednak ci, którzy widzieli różnice pomiędzy typem chińskim, a typem tybetańskiego. Sami Chińczycy określają Powiem tego psa mianem “pochodzącego z Tybetu”. Hodowle chińskie wyraźnie nadały rasie atrybuty tamtejszego regionu, przede wszystkim skrócony nos i przez to bardzo wyraźny przełom pomiędzy kością czołową a nosową, co bardzo upodobniło go do pekińczyka.
Dzisiaj trudno w powiedzieć, co jest prawdą, a co nie. Głównie dlatego, że brakuje dokładnych zapisków na ten temat. Pewne jest jednak, że shih-tzu, choć uważany dzisiaj za rasę chińską, dużo bliższy jest Ihasa apso niż pekińczykowi i nie można zaprzeczyć ich wspólnemu pochodzeniu.

WRAŻENIE OGÓLNE: Krzepki, obficie owłosiony, z charakterystycznym aroganckim sposobem bycia i “twarzą” przypominającą chryzantemę.
CECHY CHARAKTERYSTYCZNE: Inteligentny, żywy i czujny.
USPOSOBIENIE: Przyjazny i niezależny.
GŁOWA I CZASZKA: Głowa szeroka, okrągła. Obficie owłosiona z włosem opadającym nad oczami. Obfita broda i bokobrody. Włos na kufie rośnie w górę dając charakterystyczny efekt chryzantemy. Kufa szeroka, graniasta, krótka, nie pomarszczona, płaska i owłosiona. Nos czarny lub barwy ciemno wątrobianej u okazów wątrobianych lub łaciatych wątrobianych długości około 2,6 cm od końca do wyraźnego stopu. Nos prosty lub lekko zadarty. Grzbiet nosa powinien znajdować się na poziomie dolnej powieki lub nieco poniżej. szeroko rozwarte nozdrza.
Ściśnięte nozdrza oraz nos skierowany w dół jest wadą. Pigmentacja kufy tak pełna, jak to tylko możliwe.
OCZY: Duże, ciemne, okrągłe, szeroko rozstawione, ale nie wyłupiaste. Ciepłego wyrazu. U okazów wątrobianych dopuszczalny jaśniejszy
kolor oczu. Białkówki niewidoczne.
USZY: Duże, z długim płatem usznym, zwisające. Osadzone nieco poniżej sklepienia czaszki. Owłosione tak obficie, że zdają się zlewać
z owłosieniem szyi.
PYSK: Szeroki, lekki przodozgryz lub zgryz cęgowy. Wargi równo schodzące się.
SZYJA: Proporcjonalna, łukowata. Długość odpowiednia dla dumnego noszenia głowy.
KOŃCZYNY PRZEDNIE: Ramiona przylegające (łopatki dobrze katowane). Nogi krótkie, muskularne o mocnym kośćcu, tak proste, jak to tylko możliwe, przy szerokiej i nisko osadzonej klatce piersiowej.
TUŁÓW: Długość od kłębu do nasady ogona większa niż wysokość w kłębie, dobrze związany i mocny. Klatka piersiowa szeroka i głęboka. Obręcz barkowa mocna. Grzbiet równy.
KOŃCZYNY TYLNE: Nogi krótkie i muskularne o mocnej kości. Oglądane z tyłu proste. Uda dobrze zaokrąglone i muskularne. Nogi Sprawiają wrażenie masywnych ze względu na obfitą szatę.
ŁAPY: Zaokrąglone, mocne, o mocnych opuszkach. Sprawiają wrażenie dużych ze względu na dużą ilość sierści.
OGON: Wysoko osadzony, obficie owłosiony, wesoło noszony ponad grzbietem. Noszony, w przybliżeniu, na wysokości skłębienia czaszki. Nadaje sylwetce harmonii.
SPOSÓB PORUSZANIA SIĘ: Ruch arogancki i płynny. Przednie kończyny z dobrym wykrokiem. Mocna akcja tylnych kończyn z ukazywaniem opuszek stóp.
SZATA: Długa, gęsta, nie lokowana. Dopuszczalne lekkie sfalowanie. Zdecydowanie zaleca się wiązać włosy na głowie.
MAŚĆ: Dopuszczalne wszystkie kolory, biała strzałka na czole i biały koniec ogona szczególnie pożądany u okazów łaciatych.
WYMIARY: 4,5 - 8,1 kg Idealna masa ciała to 4,5 - 7,3 kg Wysokość w kłębie do 26,7 cm Typ i cechy rasy są najważniejsze i w żadnym wypadku nie należy ich poświęcać jedynie dla prawidłowej wielkości psa.
WADY: Wszelkie odstępstwa od wzorca powinny być traktowane jako wady, których ocena powinna być proporcjonalna do ich stopnia tego odstępstwa.
INFORMACJE DODATKOWE: Samce muszą mieć dwa w pełni wykształcone jądra, całkowicie umieszczone w worku mosznowym
W rasie shih-tzu istnieje wiele różnych typów, są większe, wysokie, niskie długie i te krótsze, ciężkie i lżejsze, wszystkie w swoim typie są piękne i dlatego mimo ze wzorzec rasy zakłada wymiary i wagę, to na samym końcu zawsze wpisywane jest, że wymiary i waga nie mają znaczenia przy wyborze na najpiękniejszego, tylko odpowiednie proporcje psa.
Czyli może być pies wysoki i niski, długi i krótki... ale przepiękny i w 100% rasowy
Wszystkie zdjęcia, które przesyłamy są naszą własnością !
Udostępniamy je tylko dla Waszego portalu..

UWAGA:: Typ i cechy charakterystyczne rasy są najwyższej wagi i w żadnym wypadku nie należy ich poświęcać jedynie dla prawidłowej wielkości.