Poradnik - rasa Bernardyn krótkowłosy i długowłosy

Jak nauczyć psa pływać? Wiele osób jest przekonanych, że wystarczy wrzucić psa do wody i będzie pływać. Tak jednak nie jest. Niektóre psy po takim przeżyciu panicznie wręcz boją się wody i uciekają jak najdalej od niej. czytaj całość »

„Życie z Merlem” - Ted Kerasote Po sukcesie książek „Psi rok” i „Dobry pies” ukazała się kolejna pozycja z tej serii - „Życie z Merlem” czytaj całość »

"MÓJ PRZYJACIEL HENRY" - Nuala Gardner "MÓJ PRZYJACIEL HENRY" z serii zapach pomarańczy Niezwykła historia autystycznego chłopca i psa, który otworzył drzwi do jego świata. amie i Nuala Gardner nie byli zwyczajnymi rodzicami, którzy po prostu postanowili kupić do domu zwyczajnego psa. Ich synek cierpiał na wyjątkowo ciężką postać autyzmu, reagując straszliwymi napadami złości na najmniejsze odstępstwo od codziennej rutyny. Stan dziecka niszczył życie rodzinne. Gardnerowie każdą chwilę poświęcali na próby dotarcia do zamkniętego w autystycznym świecie Dale’a, by przyjść mu z pomocą, której tak rozpaczliwie potrzebował. czytaj całość »

Jak ocenić charakter naszego psa? Aby dobrać sposób postępowania i szkolenia do naszego psa musimy najpierw odpowiedzieć sobie na pytanie: z jakim typem psa mamy do czynienia? Jaki ma charakter i temperament, co go motywuje, a co straszy? Wyobraźmy sobie że nagle w kuchni spada nam pokrywka robiąc duży hałas. Jeden pies zaledwie podniesie głowę i widząc, że nic się nie stało spokojnie zaśnie. Inny podbiegnie sprawdzić, czy razem z pokrywką nie spadł przypadkiem rosół. Jeszcze inny ucieknie w najdalszy kąt mieszkania i będzie się trząsł ze strachu. czytaj całość »

Niedoczynność tarczycy u psów Niedoczynność tarczycy u psów jest dość często spotykana chorobą endokrynologiczną psów. Dotyczy najczęściej zwierząt w średnim wieku i rasowych. Spośród ras predysponowanych do tego schorzenia wymienić należy golden retrievery, dobermany, setery irlandzkie, boksery, sznaucery miniaturowe, jamniki i cocker spaniele. czytaj całość »

ZAPALENIE USZU U PSÓW Dlaczego psy chorują na zapalenie uszu? Kanał słuchowy psa zasadniczo różni się od ucha ludzkiego – u człowieka występuje prosty poziomy przewód, u psów biegnie on pionowo w dół, a następnie zakręca pod ostrym kątem. Dodatkowo u psów mamy często do czynienia z wiszącą luźno małżowiną, która przysłania wejście do kanału słuchowego. Skutkiem tego jest ciepłe i wilgotne środowisko, które sprzyja namnażaniu różnych mikroorganizmów. Budowa ucha oraz skłonności psów do myszkowania sprzyjają przedostawaniu się ciał obcych, najczęściej kłosów zbóż i traw, oraz zakażeniom pasożytniczym (np. świerzbowiec uszny). Kąpiele w rzekach i stawach mogą być przyczyną zakażeń bakteryjnych i grzybiczych. Bardzo częstą przyczyną stanów zapalnych uszu jest alergia – pies drapiąc się podrażnia lub nawet kaleczy skórę, w której wtórnie namnażają się bakterie i grzyby. Niektóre rasy są szczególnie predysponowane do występowania chorób uszu. Należą do nich m.in. cocker spaniele, pudle, bernardyny, nowofunlandy, bobtaile, stosunkowo często chorują dobermany, sznaucery i owczarki niemieckie. czytaj całość »

Pies i dziecko Jeśli w domu pojawia się dziecko, najczęściej rodzice zadają sobie pytanie: „czy pies jest bezpieczny dla dziecka” i „w jaki sposób zapoznać psa z dzieckiem, żeby nie było problemów”? Niekiedy pies trafia do rodziny, która już ma dziecko. Wtedy pytanie „jak ustalić relacje pomiędzy dzieckiem i psem” jest równie ważne. Jakikolwiek przejaw niezadowolenia ze strony psa jest traktowany przez rodziców jako zagrożenie, inni znowu pozwalając dziecku bawić się z psem bez kontroli, uważając, że łagodny pies pozwoli dziecku na wszystko. O czym warto pamiętać w relacjach dziecko – pies? Czy Twój pies jest bezpieczny dla dziecka? czytaj całość »

Czy warto pójść z psem na szkolenie? Czy warto pójść z psem na szkolenie? Od kiedy zacząć? Jakie szkolenie wybrać? To pytania nurtujące większość właścicieli psów. Oferta szkoleniowa jest coraz bardziej różnorodna i ciekawa, nie zawsze jednak spełnia nasze oczekiwania. Wszystko zależy od techniki szkolenia i doświadczenia instruktora oraz atmosfery na zajęciach. Zarówno pies jak i właściciel powinni czuć się na nich bezpiecznie i swobodnie. Nie dozwolone jest używanie w stosunku do psów jakiejkolwiek formy przemocy fizycznej czy psychicznej. Jeśli mamy wrażliwego lub bardzo inteligentnego psa, ciągłe i nudne powtarzanie czy wymuszanie komend, skutecznie zniechęci go do pracy. Jeśli wybieramy się na szkolenie grupowe, istotna jest także liczba psów w grupie. Optymalna ilość to 6 psów, jeśli grupa liczy więcej, instruktor powinien mieć do pomocy asystenta. Program szkolenia powinien obejmować nie tylko naukę komend ale także inne aspekty wychowania psa jak: zasady pielęgnacji, żywienia, socjalizacji psa z otoczeniem oraz rozwiązywanie problemów behawioralnych. Oprócz zajęć praktycznych przydatne są także zajęcia teoretyczne, które stanowią nieodzowne zaplecze metodyczne dla każdego miłośnika psów. czytaj całość »

CYSTYNURIA - choroba dziedziczna Dlaczego badamy cystynurię? Są dwa zasadnicze powody konieczności badania naszych psów w kierunku cystynurii. Pierwszym, oczywistym powodem jest hodowla zdrowych, a nie chorych psów. Szczególy objawów cystynurii znajdą Państwo w artykule, poniżej. Jest to choroba, która szczególnie u psów przebiega bardzo ciężko. Chory pies/suka przez całe swoje życie musi być na ściśle określonej diecie i w praktyce stale leczony. Drugim istotnym powodem prowadzenia badań w kierunku cystynurii, jest prosty sposób dziedziczenia tej choroby. W stosunkowo łatwy sposób można ją wyeliminować całkowicie z populacji, bądź nie dopuścić do niekontrolowanego rozprzestrzenienia się choroby. Natomiast, jeśli badania nie będą prowadzone, wcześniej czy później będziemy mieć (jeśli już ich nie mamy) chore psy. ZKwP-Klub Nowofundlanda, marzec 2007 czytaj całość »

Dysplazja stawów biodrowych Przy obecnym stanie wiedzy w dalszym ciągu nie są znane w pełni przyczyny powstawania dysplazji. Wiadomo jedynie, że uwarunkowana jest ona wieloma parami genów, co powoduje, że odziedziczalność choroby jest stosunkowo niska, rzędu 30-40%, choć wg niektórych autorów sięga 50%. Na rozwój dysplazji w pozostałych 70-50% wpływa środowisko, w tym przede wszystkim żywienie, ruch, warunki utrzymania. czytaj całość »